Παπούτσια παίρνω σπάνια. Αυτά τα πήρα πριν 3 χρόνια από το ebay και τα φοράω σχεδόν κάθε μέρα από τότε. Αν εξαιρέσουμε ένα ζευγάρι πέδιλα για τη παραλία, αυτά είναι τα μόνα παπούτσια που φορώ. Έχω και κανά δυό άλλα παλιά ζευγάρια, που με την σειρά τους ήταν τα αντίστοιχα βασικά παπούτσια πριν πάρω αυτά, τα οποία έχουν ήδη ψιλοχαλάσει, γι’ αυτό άλλωστε τα αντικατέστησα. Τώρα αρχίζουν να χαλάνε κι αυτά. Ξεκολλάνε αργά αλλά σταθερά. Θα με βγάλουν για κανα δυό μήνες πιστεύω αλλά μετά θα χαλάσουν τελείως. Δυστυχώς δεν έχω να τα αντικαταστήσω. Αν χαλάσουν θα χρησιμοποιήσω τα παλιά -και ήδη χαλασμένα- για να “περάσω” όπως όπως, δηλαδή να περάσει ο χρόνος και βλέπουμε.
Στις εκλογές σπάνια ψήφιζα. Ανήκω στον ευρύτερο χώρο της ανένταχτης αριστεράς και πολλά πολλά χρόνια προτιμούσα να απέχω. Ο λόγος δεν ήταν η αριστερά μόνο αλλά η γενικότερη κουλτούρα ανωριμότητας της κοινωνίας που ζω. Οι “έρημοι κι απρόσωποι εκπρόσωποι” δεν με άγγιζαν καθόλου κι ήταν άλλωστε αποτέλεσμα ενός απρόσωπου λαού που χαιρόταν το εθνικό ιδεώδες σκεπασμένος με το σεντόνι μιας δανεικής βλαχοπολυτέλειας. Από το 80 και για τις επόμενες δεκαετίες το μόνο που καταφέραμε είναι να δανειστούμε για να φτιάξουμε πολυκατοικίες, να χρεωθούμε για να πάρουμε SUV επίδειξης, να κάψουμε τα δάση μαζί με τα εγκεφαλικά μας κύτταρα στην τηλεόραση, να κάνουμε Ολυμπιακούς αγώνες βιτρίνας και χλιδής και -χαμένοι σ’ ένα ψευτοπαλικαράδικο μεθύσι θολής απελπισίας- να δώσουμε βήμα στους νοσταλγούς του Χίτλερ!
Και μέσα σ’ όλα αυτά ο ΤΡΟΜΟΣ! Ακούω την τηλεόραση, τους γείτονες, τους πολιτικούς κι όλοι θέλουν να με κάνουν να φοβηθώ. Δεν μου λένε ακριβώς ΤΙ αλλά αφήνουν να εννοηθεί πως αν ψηφίσω λάθος θα πάθω κάτι ΚΑΚΟ. Κι αν καθίσω και σκεφτώ λογικά τι ΚΑΚΟ μπορεί να πάθω σκέφτομαι πως το χειρότερο είναι να μην μπορώ να αγοράσω καινούργια παπούτσια. Όμως αφού ούτε τώρα μπορώ αποφάσισα φέτος να μην απέχω. Ψήφισα την προηγούμενη και θα ψηφίσω και την επόμενη. Δεν ελπίζω βέβαια να αγοράσω νωρίς παπούτσια αλλά ελπίζω να σπάσω τον δικό μου τρόμο: να σταματήσει η κάθοδος σ’ ένα απαρχαιωμένο ΧΤΕΣ, σε μια δίνη σκοταδισμού που μοιάζει να σηκώνεται απειλητικά και ν’ αγκαλιάζει όσα μυαλά μπορούν ακόμα να σκέφτονται. Θα ψηφίσω ελπίζοντας το καλύτερο που κανείς δεν μου υπόσχεται αλλά εγώ περιμένω, την αλλαγή μιας κουλτούρας, την διαφορετικότητα του Λόγου.
Για όσους νομίζουν πως είμαι μόνον εγώ, κάνουν λάθος. Αφήσαμε κάμποσοι τα λαγούμια μας και βγήκαμε στον αέρα με σκοπό αυτόν να αλλάξουμε, τον αέρα τον ίδιο, να τον κάνουμε φρέσκο, δροσερό και όμορφο. Όσο για τα παπούτσια, δεν με νοιάζει, ξέρω πως θα μείνω με ότι έχω για καιρό. Μου φτάνει μόνο να μπορέσω κάποτε να κάνω πετάλι σε καθαρό αέρα…
Μου άρεσε που μοιράστηκες μαζί μας κάτι καθημερινό, προσωπικό και ΑΛΗΘΙΝΟ.Οι σκέψεις ενος πολίτη για τη ζωή είναι πολιτικές.
Πριν καιρό αγόραζα παπούτσια μόνο για τα παιδιά, όχι για μένα, τώρα πια ούτε για αυτά.Κάνω πετάλι με ό τι έχω, δεν πρόφτασα ν αποκτήσω ποδηλατικό εξοπλισμό πριν έρθει η φτώχεια.
Χαίρομαι που έχω ακόμα γερά τα πόδια μου και ονειρεύομαι ένα φτηνό ζευγάρι γάντια για τα χέρια.
Πάω μαζί με τη σκέψη σου, αυτές οι εκλογές δεν είναι για να απέχει κανείς.
Καλές πεταλιές, να προσέχετε τα παπούτσια, εμένα σε λίγο θα διλυθει το πετάλι του παλαιού κλασικού.
Ωραίο πράγμα να πίνεις το πρωινό καφεδάκι με χαμόγελο.
Γεύση από παράδεισο μόνο από αυτούς που δεν ξέχασαν πως κάποτε ήταν και αυτοί παιδιά.
Ωραίος ο scrab.
Παιδιά μην τον ακούτε. O Scrabler είναι το είδος του μεγαλοκαταθέτη που του αρέσει να κλαίγεται.
Για του λόγου το αληθές να πω ότι την τελευταία φορά που πήγα σπίτι του μου άνοιξε η υπηρέτρια ενώ αυτός καθόταν με το μπουρνούζι σε μία σεζλόνγκ στο γκαζόν που βρισκόταν δίπλα στην πισίνα και έλυνε σταυρόλεξο ψάχνοντας να βρει Έλληνα Κροίσο με νησί με οχτώ γράμματα (Λύση: S c r a b l e r).
Στις βόλτες με τα ποδήλατα φοράει την περούκα με τα μακρυά μαλλιά, για να μην τον πάρει μάτι κανένας γνωστός μέσα από καμία λιμουζίνα, και παριστάνει το φτωχό.
Αλήθεια είναι ότι δεν ψήφιζε πάντα τα τελευταία χρόνια όχι όμως για τους λόγους που προανέφερε αλλά επειδή έτυχε την ημέρα που διεξάγονταν οι εκλογές να λείπει στο εξωτερικό για να συντονίσει τις Offshore εταιρίες του (ξέρετε τώρα πως είναι αυτά τα πράγματα, αν δεν είσαι εκεί δεν δουλεύει τίποτε)
Τέλος, αλήθεια είναι ότι σπάνια ψωνίζει παπούτσια. Στέλνει πάντα την ιδιαίτερα γραμματέα του που έχει καλό γούστο και ωραίες γάμπες.
ακόμη και εσώρουχο να μην αλλάξατε τα τελευταία 3 χρόνια.. η καλύτερη πολιτική διαφήμιση σαυτές τις εκλογές είναι της Ν.Δ .. με τα παιδιά μας δεν παίζουμε...
φτιάχτηκε το λινκ ....
+ μφωνω απολυτα σε οσα γραφεις , απλως συμπληρωνω
http://www.youtube.com/watch?v=dO_Ps8yp4ww
Μπράβο Scrabler. Πολύ ωραίο κείμενο. Χαίρεται κανείς να διαβάζει τα κείμενά σου.
Αλλά… κάποιες σκέψεις, ή καλύτερα προσωπικές απόψεις.
Λέει : «δε φοβάμαι τίποτα δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος».
Αυτό με την ελπίδα το έχω καταφέρει, δεν ελπίζω τίποτα και δεν περιμένω τίποτα από κανέναν και ιδιαίτερα από κόμματα και πολιτικές παρατάξεις από κανένα χρώμα του ουράνιου τόξου. Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλά φωτεινά μυαλά στην κοινωνία μας, αλλά κανένα από αυτά δεν έχει φωνή και θέση μέσα στα κόμματα.
Αυτό με το φόβο δεν το έχω καταφέρει. Ναι φοβάμαι και με πιάνει τρόμος. Όχι από αυτά που λέει η τηλεόραση, ούτε από τις καταστροφολογίες των πολιτικών, αλλά από τη βεβαιότητα που έχω πια ότι σαν κοινωνία και σαν τόπος έχουμε ξεπεράσει το σημείο χωρίς επιστροφή.
Μακάρι κάποια στιγμή να αναπνεύσουμε αυτόν το καθαρό ελεύθερο αέρα που λες, αλλά νομίζω ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη.
Δυστυχώς τους πιο αδύναμους της κοινωνίας π.χ. ανάπηρους, ανήμπορους, άρρωστους η κατάσταση που επικρατεί τους έχει ήδη διαλύσει. Και αυτή είναι η αρχή. Συμβαίνουν κάθε μέρα κάθε στιγμή, και λίγο ενδιαφέρει αν η ΕΕ μπλοφάρει ή όχι με το ευρώ ή τη δρχ.
Αυτό το είχα καταλάβει από τις βάσεις που έχει πάνω στο τιμόνι για διάφορα τσιπράγκαλα, και έχει και δυο καθρέφτες να ελέγχει μη φύγει η περούκα από τον αέρα.
ΡΕΣΥΚΟΥΚΛΕΣΗΜΕΡΑΘΑΕΧΕΙΖΕΣΤΑΚΑΡΓΑ
ΧΑΛΑΣΕΚΑΙΤΟΜΟΤΟΡΙΚΑΙΕΣΠΡΩΧΝΑΜΕΣΑΣΤΗΖΕΣΤΑΚΑΙΕΓΙΝΑΚΩΛΟΣ
ΡΕΣΥΤΑΤΑΕΧΟΥΝΠΕΙΑΠΟΠΑΛΙΑΥΠΑΡΧΕΙΚΑΛΥΤΕΡΗΕΛΛΑΔΑΚΑΙΤΗΝΘΕΛΟΥΝ
ΤΕΛΟΣΕΙΣΑΙΜΕΓΑΛΟΣΑΛΗΤΑΜΠΟΥΡΑΣ
Αυτό το tax me, find me δημοσιευμένο στο bloomberg, από κάποιον μπάρμπα Ρέστη με 200 vessels, με απόκανε πρωΐ-πρωΐ. Θα με κάνουνε δηλαδή να ψηφίσω σύριζα κι ας μην μπορώ τον τσίπρα κι όχι μόνο για το ματάκι του το ειρωνικό, αλλά και για άλλα πολλά. Αχ βρε ρέστηδες-χέστηδες! να σας χαίρεται το Λονδίνο που σας στεγάζει όλους μαζί, που χεστήκατε στο χρήμα μεταφέροντας πολεμοπετρέλαια και άλλα άτιμα πράγματα. Καμμιά φιλανθρωπία παιδιά; Έτσι για να πάρετε και κανένα τίτλο κοινωνικής ευαισθησίας να πούμε; Ελεείστε την “καημένη πατρίδα” να πληρωθούν οι συντάξεις, να έχουν φάρμακα τα νοσοκομεία, να ζεσταθούμε με πετρελαιάκι το χειμώνα κλπ κλπ κλπ βαριέμαι να κατονομάζω όλα τα φοβιστικά...ξέρετε εσείς...
φοβάται και απογοητεύεται μόνο όποιος
στηρίζει τις ελπίδες του στους ανθρώπους.
+10.000 ΛΕΜΕ!!! Φτιαχτηκα πρωι πρωι, μιλαμε για θρασσος, για να μην πω τιποτα πιο βαρυ....
ΥΓ. Τελικα ο scrabler την περουκα τη φοραει στο κεφάλι η το σαγόνι?? (ενεκα του αβαταρ, καταλαβατε!
) Κατα τ αλλα αψογος!
o kalός μας κύριος Ρέστης ήρθε στην Ελλάδα προσπαθώντας να αγοράσει ότι εφημερίδα κινούνταν.Μέσα στις επενδύσεις ήταν και το MTV
Προφανώς ετοιμάζει ή ετοίμαζε και άλλου είδους δουλειές και το ναφύγει δεν θα είναι τόσο καλό για αυτόν
Πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών!
Το κεφάλαιο...μίλησε και εδειξε τι βρώμα ειναι για άλλη μία φορά.
καρκίνος πάνω τους!
http://www.youtube.com/watch?v=PZ6lrOtV8as
Παιδί μου το κράτος ποτέ δεν χάρισε σε φτωχό...
Όταν όλοι τζόγαραν στο χρηματιστήριο ακόμη και τις μικροκαταθέσεις τους, κάποιοι προσπάθησαν να με πείσουν να πάψω να είμαι κόπανος και να ασχοληθώ με αυτό. Θυμήθηκα και ακολούθησα τα λόγια του αείμνηστου παππού μου που είχε φύγει πολλά χρόνια νωρίτερα...
Μην περιμένετε τίποτα από κανέναν.
Αν παλεύουμε για κάτι δεν το κάνουμε για σήμερα, αύριο ή τον άλλο μήνα. Τ' αποτελέσματα έρχονται μετά από χρόνια. Όπως και τα σημερινά ήρθαν επειδή αρχίσαμε να πέφτουμε πολλά χρόνια πριν.
Κι αν ελπίζουμε ν' αλλάξει κάτι αυτό δεν είναι τα λεφτά, η ευρώπη ή η "χώρα". Είναι ο τρόπος που συμβαίνουν τα πράγματα κι όχι τα πράγματα αυτά καθε αυτά. Με άλλα λόγια ο τρόπος που τα βιώνουμε εμείς οι ίδιοι.
Μπορούμε να γίνουμε φτωχοί και να κυκλοφορούμε με στυλιάρια ελπίζοντας να κλέψουμε όποιον βρούμε μπροστά μας μ' ένα καρβέλι. Μπορούμε επίσης να είμαστε φτωχοί φτιάχνοντας παρέες γύρω από ένα τσουκάλι σούπα. Όπως αντίστοιχα μπορούμε να μαστε πλούσιοι να χουμε τα SUV μας και να γυρνάμε άρχοντες των δρόμων αλλά μπορεί και να μαστε πλούσιοι έχοντας μόνο ένα όμορφο ποδήλατο μαζί μας.
Είμαστε στην καταστροφή και χλωμό να την αποφύγουμε. Αλλά έχουμε ακόμα μια ευκαιρία. Αυτήν που δίνει η ίδια η καταστροφή και που τώρα πρέπει να διαλέξουμε πως θα την βιώσουμε. Θέλουμε να προχωρήσουμε όλοι μαζί κι όσο αντέξουμε ή ν' αφήνουμε πτώματα πίσω μας κι όποιος αντέξει?
Συνεχίζω να πιστεύω στους ανθρώπους γιατί είμαι τυχερός που έχω γνωρίσει και πολλούς και καλούς. Γι' αυτό δεν βιώνω μοναξιά ανάμεσά τους. Μοναξιά βιώνω όταν βλέπω ένα καθεστώς να αδιαφορεί και να συνεχίζει ένα δρόμο χωρίς συμπόνοια, χωρίς να λογαριάζει τις "παράπλευρες απώλειες", όλους αυτούς δηλαδή που έχω γνωρίσει και "πέφτουνε" -κι εμείς ανάμεσά τους.
Κι είναι μια μεγάλη ευκαιρία να αλλάξουμε στροφή. Να πάμε σε κάτι πιο ανθρώπινο. Την κουλτούρα μας θέλω κι ελπίζω να κάνουμε καλύτερη.
Βέβαια δεν θα εκπλαγώ αν με απογοητεύσει η κοινωνία που ζω. Άλλωστε πολιτισμικά οι αλλαγές ποτέ δεν της πήγαιναν και συνήθως τις "κατάπινε" με το ζόρι επειδή "έπρεπε" κι όχι επειδή "ήθελε". Αλλά λέω μπας κι οι διαφορετικοί μπορέσουμε κάποτε και φωνάξουμε όλοι μαζί και ακούσει κανάς άνθρωπας πως υπάρχουνε και μερικοί που δεν "τα φάγανε" παρά μόνο "τον ήπιανε"!
Με λίγα λόγια: αν όχι τώρα πότε κι αν όχι εμείς ποιοι?
Δεν είναι τίμιο πάντως να δίνεις τις λύσεις των σταυρόλεξων τόσο εύκολα. Έτσι κανείς δεν θα ακονίσει το κεφάλι του ενώ υπάρχει τουλάχιστον ένας Έλληνας Κροίσος με νησί με οχτώ γράμματα που θα ακονίσει το δικό... σου!
Αγάπαμε τους ανθρώπους σίγουρα
μισούμε τα σφάλματα και όχι
αυτόν που τα έκανε (αν θες αντί
για τη λέξη σφάλμα γράψε τη λέξη
αμαρτία το ίδιο κάνει).
Όμως δε μπορούμε να στηρίξουμε τις
ελπίδες μας στους ανθρώπους γιατί
απλά είναι άνθρωποι και θα απογοητευθούμε.
......με έχει απογοητεύσει η γραμματέας του Scrabler που περνάει και δεν καταδέχεται να μου ρίξει ούτε μία ματιά (άτιμη κοινωνία).
@i.alli.ellatha
Σε ευχαριστώ για την παραπομπή
@scrabler
Η αλήθεια είναι ότι λίγο ακόνισμα το χρειάζεται το κεφάλι μου και συγκεκριμένα η μύτη για να γίνει γαλλική. Πες μου πότε είναι να βρεθούμε και φέρνω εγώ τα συμπράγκαλα για το λιμάρισμα.
Στο κεφάλι λέμε..
Φυσικά στο κεφάλι!
Πως αλλιως να δικαιολογησω τα μουσια ZZTop με τον γλόμπο από πάνω?
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Να βάλω κι εγώ ένα hit των ημερών(και όχι μόνο / αλλά λέμε τώρα).
Κυρά Χρυσούλα Αυγούλα θα βρέξει πιπίλες,πάρε ομπρέλα.
Πολύ σωστά τα λες μαλουρένιε!! :)
( Κορίτσια.. το μαλλί του είναι όλα τα λεφτά.. Για τα υπόλοιπα επιφυλάσσομαι μέχρι νεωτέρας!
)