Γνώρισε μια κατάληψη από μέσα

πρέπει πρώτα να αλλάξουμε το λόγο μας, το εργαλείο δηλαδή που επικοινωνούμε και δίνουμε νόημα στα πράγματα. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία περί ηγεμονίας του κυρίαρχου, νεοφιλελεύθερου λόγου, πως αυτός επιδρά ή/και διαμορφώνει την αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο και πως τελικά εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι σα να προσπαθούμε να κερδίσουμε σε ένα στημένο παιχνίδι...
Γιαυτό και στην Αμερική, απ' ότι γνωρίζω, υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια υιοθέτησης του "λόγου της αντίστασης και της προοπτικής" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, με κύριους εκφραστές γλωσσολόγους όπως ο Noam Chomsky - τον έχετε ακούσει να μιλάει;- και κριτικούς παιδαγωγούς όπως ο Henry Jiroux, Donaldo Macedo κλπ

tasos wrote:

πρέπει πρώτα να αλλάξουμε το λόγο μας, το εργαλείο δηλαδή που επικοινωνούμε και δίνουμε νόημα στα πράγματα. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία περί ηγεμονίας του κυρίαρχου, νεοφιλελεύθερου λόγου, πως αυτός επιδρά ή/και διαμορφώνει την αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο και πως τελικά εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι σα να προσπαθούμε να κερδίσουμε σε ένα στημένο παιχνίδι...
Γιαυτό και στην Αμερική, απ' ότι γνωρίζω, υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια υιοθέτησης του "λόγου της αντίστασης και της προοπτικής" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, με κύριους εκφραστές γλωσσολόγους όπως ο Noam Chomsky - τον έχετε ακούσει να μιλάει;- και κριτικούς παιδαγωγούς όπως ο Henry Jiroux, Donaldo Macedo κλπ

Εάν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει να προηγηθούν πολύ σημαντικότερα πράγματα μέσα μας,μια ντουζίνα από Τσόμσκι να έχω, προκοπή δε θα δω.
Διδασκαλία προς τον συνομιλητή μου είναι το πιο εύκολο / προστάζω το Εγώ και καθάρισα.

Ένα μικρό παράδειγμα.
Πόσες φορές μου έχεις απαντήσει για οτιδήποτε αγαπητέ;Απάντηση: καμία.
Εάν λοιπόν δεν αναγνωρίσω τι έχω απέναντί μου, πώς μπορώ να αλλάξω τον κόσμο με μόνο εργαλείο το λόγο;.
Επομένως,το ματσάκι είναι στημένο από εμάς.Βάζω τους δικούς μου κανόνες και δίνω αξία εκεί που θέλω.
Η βικιπαίδεια λέει κι άλλα για τον κυρίαρχο, νεοφιλελεύθερο λόγο.Δε λέει πουθενά όμως για τη σκοτεινή πλευρά του Τσόμσκι και για τους ιδεολογικούς κανόνες που δρουν σαν κόρακες και στον ακαδημαϊκό χώρο / ειδικά στην Αμερική.
Μεγάλες μπίζνες.

Σημ. Όλο τελευταία φορά κι ακόμη εδώ είμαι.

παλιμπαιδίζουμε για τα καλά δω μέσα αλλά το θέμα ωλλ τάημ κάβλα. θα το συνεχίσετε με την δικτατορία του κυρίαρχου λόγου? μπακ του πανελλήνιες τάημ. αλλά τότε δεν μας επιτρέπαμε να εκφραστούμε αιρετικά. σκοπιμότητες άτιμες

Είσαι κι εσύ από τους άλλους; / Τα μέλη που καταπατούν το πράσινο;

Μικρέ αλητάκο.

δεν θα τα βάλουμε κ με τις υψομετρικές διαφορές τώρα.
υπεκφυγή μονομερώς?

tasos wrote:

πρέπει πρώτα να αλλάξουμε το λόγο μας, το εργαλείο δηλαδή που επικοινωνούμε και δίνουμε νόημα στα πράγματα. Υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία περί ηγεμονίας του κυρίαρχου, νεοφιλελεύθερου λόγου, πως αυτός επιδρά ή/και διαμορφώνει την αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο και πως τελικά εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι σα να προσπαθούμε να κερδίσουμε σε ένα στημένο παιχνίδι...

Ο κυρίαρχος λόγος παγκοσμίως είναι ο λόγος της Νέας Αριστεράς και τη πολιτικής ορθότητας. Ο νεοφιλευθερισμός στην Ελλάδα είναι ανάθεμα για Αριστερά και Δεξιά. Μέχρι την κρίση, αν δεν υποστήριζες το επίσημο δόγμα της Ελλάδας, σοσιαλισμός με δανεικά λεφτά, ήσουν φασίστας.

tasos wrote:

Γιαυτό και στην Αμερική, απ' ότι γνωρίζω, υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια προσπάθεια υιοθέτησης του "λόγου της αντίστασης και της προοπτικής" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, με κύριους εκφραστές γλωσσολόγους όπως ο Noam Chomsky - τον έχετε ακούσει να μιλάει;- και κριτικούς παιδαγωγούς όπως ο Henry Jiroux, Donaldo Macedo κλπ

Κριτική θεωρία, σχολή της Φρανκφούρτης, πολιτική ορθότητα... Η ιδεολογία του κατεστημένου των ελίτ αμερικανικών πανεπιστημίων και του Χόλιγουντ.
Ευτυχώς μας προειδοποίησε ο Όργουελ για τη Νέα Γλώσσα που θέλετε να δημιουργήσετε.

arxelaos wrote:

Ευτυχώς μας προειδοποίησε ο Όργουελ για τη Νέα Γλώσσα που θέλετε να δημιουργήσετε.

απ το 1984 η brave new φάρμα ζώων έχει μεταλλαχτεί. στον τρέχοντα politically correct τρόπο επιβολής τάσεων, ανιχνεύεται αρκετά ξεκάθαρα αυτό. πια όλα φαίνονται ακαδημαϊκή μελέτη ιστορίας

arxelaos wrote:

...
Ευτυχώς μας προειδοποίησε ο Όργουελ για τη Νέα Γλώσσα που θέλετε να δημιουργήσετε.

δεν έχω την ικανότητα να δημιουργήσω καμία Νέα Γλώσσα. Θα είμαι απόλυτα ευχαριστημένος εάν η οποιαδήποτε κουβέντα εδώ μέσα γίνεται χρησιμοποιώντας τον ορθό λόγο, με λογικά επιχειρήματα δηλαδή και κυρίως στοιχειώδη σεβασμό στο συνομιλητή και το χώρο που μας φιλοξενεί. Στο κάτω κάτω όλοι μας εδώ έχουμε μια τουλάχιστον κοινή αφετηρία: την αγάπη για το ποδήλατο!
Και εδώ που τα λέμε οποιαδήποτε βαθιά πολιτική κουβέντα προϋποθέτει -για μένα τουλάχιστον- πρόσωπα, όχι άβαταρ...

Υ.Γ. Είναι Giroux κι όχι Jiroux

tkant wrote:

των κρατικοδίαιτων ΜΜΕ εννοείς και ναι, είχες δίκιο.
Και ο λόγος είναι ότι από τη στιγμή που οι λέξεις αντιπροσωπεύουν ταμπέλες, η κριτική μας ικανότητα μειώνεται δραματικά. Σταματάμε να αισθανόμαστε με τις δικές μας αισθήσεις και γινόμαστε υποχείρια των think tank που έχουν αναλάβει να γεμίσουν με έννοια τις λέξεις σκεπτόμενοι πριν από μας για μας.
Το κακό όμως είναι ότι σήμερα αυτό είναι κάτι φυσικό όσο και η αναπνοή. Αν για παράδειγμα πεις σε κάποιον το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις την τηλεόραση και να την αφήσεις στο πεζοδρόμιο να την πάρει κάποιος παλιατζής θα σε κοιτάει λες και είσαι βλαμμένο χωρίς να του περάσει καν από το μυαλό ότι καθημερινά έρχονται διάφοροι στο σαλόνι ή στην κερβατοκάμαρά του και του λένε τι ακριβώς να κάνει και - το χειρότερο - τι ακριβώς να σκέπτεται (εστίαση σε συγκεκριμένα γεγονότα κι όχι σε άλλα) και με ποιο τρόπο.

...θοδωρη ,προπαγανδα κανουν και οι δυο πλευρες ,τοσο τα κρατικοδιαιτα μεσα οσο και η αλλη πλευρα ,( βαλε το σταθμο του συ.ρι.ζα."στο κοκκινο" και θα δεις οτι ολη την ημερα ακομα και σημερα, ενα μηνα μετα ολη μερα ακους για τη βιλα αμαλια λες και δεν εχει αλλα προβληματα ο κοσμος ),ολα ειναι θεμα επικοινωνιας ,ειναι που απευθυνεσαι ,εδω μεσα που οι περισσοτεροι ειναι καπως υποψιασμενοι ισως η συγκεκριμενη αφισα να πετυχει , ειναι ομως αστοχη οταν θελεις να απευθυνθεις στον μεσο τηλεορασανθρωπο που ακουει καταληψη και φτυνει τον κορφο του ,κι αυτο ειναι το πιο δυσκολο...

όποιος έχει υπομονή και το αντέχει η μεγαλη διανόηση του Ναομ Τσόμσκυ σε φέτες..προσοχή για τους θαυμαστές είναι hardcore..
δεν είναι ολόκληρη η συζητηση αλλά αξίζει..το δεύτερο μέρος