ο αντίπαλος ποδηλάτης

Ποδηλατεί διαρκώς.

Δεν σταματάει ούτε για να κυττάξει απ' το ξέφωτο πέρα μακριά τα νησιά, δεν βλέπει ούτε το βουνό που μέσα του ποδηλατεί, ούτε δέντρα, ούτε πουλιά, ούτε ζώα. Υπάρχει μόνον ο δρόμος, το χώμα κι' οι κροκάλες, οι ρίζες και τα "τζαμπάκια", τα νεροφαγώματα και οι γλύστρες.

Ποδηλατεί για να ξεπεράσει τον μεγάλο του αντίπαλο, τον εαυτό του. Σκέφτεται το ποδήλατο ακόμη και όταν είναι πάνω σ' αυτό, μετράει γραμμάρια ακόμη και από τις τάπες της σαμπρέλλας, δαπανάει δεκάδες ΕΥΡΩ για την πιό εργονομική μανέτα, για το "ανύπαρκτο" ακρόμπαρο. Σταματάει για καφέ και συζητάει ποδήλατο. Αγωνιά στην θέα ποδηλάτων και ποδηλατών μέσα απ' το αυτοκίνητο, μήπως και κάποιος δείχνει πιό ποδηλάτης από αυτόν.

Η παρέα, είναι κάτι παράξενοι τύποι, που ακολουθούν από πίσω λαχανιάζοντας και αγκομαχώντας, που σταματάνε ακόμη και για να πιούν νερό ή για να χαζέψουν την θέα, που βγάζουν φωτογραφίες καταϊδρωμένοι και ολόπαχοι, που στις ανηφόρες μέχρι και που παίρνουν το ποδήλατο στα χέρια και τολμούν να ξεφυσήξουν "έσκασα !!!" 

Σπανίως τελειώνει την βόλτα μαζί τους, συνήθως τον χάνουν σε κάποια ανηφόρα ή σε κάποιο απότομο κατέβασμα, εκεί όπου επιτέλους καταφέρνει να οδηγήσει γρηγορώτερα από την προηγούμενη φορά και να νικήσει τον κακό πρότερο εαυτό του, εκείνο τον απαράδεκτο που είχε σκεφτεί, άκουσον-άκουσον , μέχρι και να σταματήσει να γεμίσει το παγούρι του από 'κείνη την βρυσούλα που ούτε καν έτρεχε, έσταζε και θα του κατανάλωνε πολύτιμο χρόνο.  Τί θάλεγε μετά στον εαυτό του όταν θα έβλεπε τον χαμένο χρόνο στο PEDALING TIME του ταχυμέτρου του και την νοθευμένη του AVERAGE SPEED, τι δικαιολογία θα μουρμούριζε στον καθρέφτη του μετά το γεμάτο τύψεις ντους, τί είδους και ποίου μεγέθους υπόσχεση θάπρεπε να δώσει για την επόμενη εξόρμηση...

Ά, όχι, όχι, το ποδήλατο δεν είναι αστείο, είναι κάτι που πρέπει να το παίρνεις σοβαρά και να μην αφήνεις να χαλαρώνεις παρά μόνον όταν πάς καλύτερα από την προηγούμενη φορά. Πρέπει να κάνεις κάτι, για το οποίο όταν θα το αφηγείσαι, οι άλλοι θα σε προσφωνούν τρελλό. 

Νομίζεις ότι ποδηλατείς για ψυχαγωγία; Όχι, όχι...σφάλλεις. Ποδηλατείς με στόχο και σκοπό, για να μαθαίνεις αύριο να πετυχαίνεις και τους υπόλοιπους στόχους σου με την ίδια μέθοδο, με σκληρότητα και αποφασιστικότητα απέναντι στον χειρότερο αντίπαλό σου, τον εαυτό  τής προηγούμενης φοράς. Δεν ποδηλατείς, αγαπητέ φίλε, έτσι στον βρόντο... Έτσι ποδηλατούν κάποιοι τυχαίοι τύποι που σήμερα είναι και αύριο δεν είναι, και που έχουν κάτι απερίγραπτα σαράβαλα πάνω στα οποία είναι αδύνατον να ολοκληρώσεις τους στόχους σου ως ποδηλάτης, αλλά και ως άνθρωπος. Τους συναντάει πότε-πότε στον δρόμο , μα τους προσπερνάει σαν αόρατους. Τι σχέση έχουν αυτοί με το ποδήλατο...Έχουν μάλιστα και το θράσος να αυτο-ονομάζονται ποδηλάτες και να οργανώνουν και ποδηλατοπορείες, κάτι για το μετρό, κάτι για ποδηλατοδρόμους, δεν έχει καταλάβει και πολύ καλά...

Αύριο είναι Σάββατο. Θα περάσει λοιπόν μια βόλτα από τους ναούς των δύο τροχών , θα ρωτήσει, θα προβληματιστεί, θα αγοράσει, θα μοντάρει κάτι νέο, και την Κυριακή....Ώ, την Κυριακή θα είναι το μεγάλο τεστ για όλες τις επιλογές του... Θα καταφέρει να ρίξει τον χρόνο του άλλα δύο λεπτά....;