Ο Παναής ήταν μάγκας.
Όχι μαγκάκι του σωρού. Μάγκας με τα όλα του. Έφερνε βόλτα στον μαχαλά και τον έτρεμαν και οι μύγες. Στραβό περπάτημα, στραβό σαγόνι, και το σακάκι φορεμένο μόνο στο ένα μανίκι για να τραβάει το μαχαίρι πιο γρήγορα και μουστάκι παχύ τσιγκελωτό. Ό,τι γούσταρε το έκανε και αντίλογος δεν υπήρχε. Όσοι διαφώνησαν τώρα κοιτάνε τα ραδίκια ανάποδα.
Ένα καημό είχε μόνο. Τη Μαριγώ τη κομμώτρια.
Πέρναγε η Μαριγώ με το ποδηλατάκι της , τη χάζευε ο κόσμος και ο Παναής έβραζε. Τι ζαργάνα μου της φώναζε, τι φρεγάτα μου, ούτε βλέφαρο η Μαριγώ. Μόνο έκανε πετάλι και έσκαγε χαμόγελο. Γιατί το ήξερε η Μαριγώ ότι και ζαργάνα ήταν και φρεγάτα και άλλα πολλά. Και τα ξυγκάκια της τα είχε και τα μπαλκόνια της και μια ελιά στο μάγουλο που την έβλεπαν όλοι και άλλη μια που την ήξερε εκείνη.
Λύσσαγε ο Παναής και μια μέρα δεν άντεξε.
- Μαριγώ σ` αγαπώ.
- Χαχανα η Μαριγώ
- Σε θέλω ρε παιδί μου
- Μ` αγαπάς πολύ;
- Λιώνω
- Τότε καβάλα ένα ποδήλατο και πάμε τσάρκα.
- Αύριο στις 8 στο σπίτι σου
- Αύριο το λοιπόν. Γεια…
Είπε και έφυγε η Μαριγώ και έμεινε ο Παναής να συλλογιέται. Πω πω μωρέ αδερφάκι μου πως τα` κανα έτσι . Τη μια σκεφτόταν τη Μαριγώ και την άλλη το ρεζιλίκι. Μάγκας βαρύς που από το βάρος που κουβάλαγε από τους φόνους δεν μπορούσε να περπατήσει καλά καλά, να καταντήσει για τα μάτια της Μαριγώς μπακαλόγατος σε ποδήλατο; Ναι αλλά χωρίς ποδήλατο Μαριγώ δεν έχει. Ο μάγκας ο σωστός άπαξ και είπε λόγο, πίσω δεν τον παίρνει . Τα έβαλε κάτω και τα ζύγιασε. Όποιος γελάσει τον καθαρίζω σκέφτηκε.
Το μόνο που δεν σκέφτηκε ήταν ότι δεν ήξερε ποδήλατο… Σπουδαία τα λάχανα και τα παιδιά ξέρουνε, και πήρε το ποδήλατο του Μπάμπη και αντίρρηση καμία… Κάνει να το καβαλήσει και τσακίστηκε. Κοίταξε να δει άμα τον πήρε κανα μάτι να το βουλώσει... Ψυχή… Το παίρνει το λοιπόν στα χέρια και βουρ για τα νταμάρια. Τη μια μπλεκόταν το σακάκι στο τιμόνι την άλλη χτύπαγε τα πόδια του, σακατεύτηκε το αλάνι αλλά ποδήλατο έμαθε.
8 ακριβώς και η Μαριγώ κατεβαίνει τα σκαλοπάτια και ο Παναής περιμένει και φοράει και τα δυο του τα μανίκια και γαρούφαλλο λευκό στο πέτο περικαλώ . Kαβαλάνε και τραβάνε για τη Τρούμπα. Τους βλέπουν οι μάγκες και σάστισαν . Μήτε χαμόγελο έσκασαν μήτε κουβέντα δεν είπανε. Και πέρασε μπροστά ο Παναής, πίσω η Μαριγώ και γέμισε ποδήλατα ο Πειραιάς.
Δεν μας λες βρε fotonio... το άλλο σου όνομα μήπως είναι ΤΣΙΦΟΡΟΣ;;;
Χα, χα . Ο Νικόλας είναι απο τους πολύ αγαπημένους μου! Μεγάλωσα σαν παιδί με τα βιβλία του και πιστεύω οτι ίσως είναι απο τις αυθεντικότερες μορφές στη νεοεληνική λογοτεχνία. Σ` ευχαριστώ, με τιμάς αλλά πιστεύω οτι ο Τσιφόρος θα παραμείνει αξεπέραστος μεσα στο χρόνο σαν τιτάνας σκέψης και χιούμορ...
Φωτόνιο γράφεις και το Σ/Κ ή ξεκουράζεσαι?
Αιγαία μου γράφω όταν έχω χρόνο και όταν έχω κάτι να πώ. Η όλη ιστορία για εμένα ξεκίνησε και εξακολουθεί να είναι ένα εσπρεσσάκι. Έτσι λοιπών αποφάσισα να γράφω μικρές ιστοριούλες ελαφριές αλλα με > βάρος. Γράφω συνήθως για χαρακτήρες που φτιάχνω απο χαρακτήρες που ξέρω. Ίσως μια μέρα γράψω και για εσένα. Ποιός ξέρει;
Αν και μου αφιέρωσες το Γάιδαρο (γιατί άραγε???)
Ενα θα σου πω,τιμή μου και καμάρι μου χααχχαχαχα
Ρε Φωτόνιο κάθε μέρα περιμένω στο pc για καινούργια ιστορία!!!!