ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΤΗΣΕ Η ΜΠΟΥΛΝΤΟΖΑ

Το ποδήλατο τελικώς, το πάτησε μια μπουλντόζα. Ο οδηγός δεν ήξερε πως πάταγε κι΄ένα ποδήλατο μαζί με τα ξύλα και τα μπάζα κάτω από κείνην την μεγάλη παλιόπορτα που κάτω της βρισκόταν το ποδήλατο. Άμα το ξερε μπορεί και να το μάζευε για τον γιό του που όμως θα τούπεφτε μεγάλο γιατί ήταν μόλις εφτάμιση. Μηνών. Αλλά, πάλι μάζευτο κι΄ας το να κάθεται. Δεν τόξερε όμως το γεγονός της παρουσίας του ποδηλάτου κάτω απ΄τα μπάζα και το πάτησε, λειώτσα τόκανε και δεν κατάλαβε και τίποτε.

Η Μαρία είχε θυμώσει ή μάλλον ήταν θυμωμένη εδώ και καιρό με τον Γιώργο και πάει το ποδήλατο. Το εργοτάξιο ήταν κοντά, ο Γιώργος κοιμόταν μέχρι τις δώδεκα τουλάχιστον, πήρε εκείνη πρωί πρωί το ποδήλατο και το βόλεψε κάτω από μια μεγάλη ξύλινη πόρτα που οι μπουλντόζες θάκαναν σκόνη. Τελικά μία ήταν η μπουλντόζα και πάλι σκόνη τόκανε. Λειώτσα δηλαδή γιατί χρειάζεται κλίβανος για να γίνει σκόνη ένα ποδήλατο και δεν είχε κλιβανο εκεί κοντά.

Ο Γιώργος τι ήθελε και συνέχισε να πηγαίνει στις ποδηλατοβόλτες χωρίς εκείνη που έπρεπε να κρατάει το μωρό; Εφτά μήνες κρατήθηκε και δεν πήγαινε για να της κάνει παρέα και μετά ξαπολήθηκε. Όπως της είχε πρωτομιλήσει εκεινής θα πρωτομίλαγε και σε καμμιά άλλη. Ή μπορεί και όχι. Αλλά, μπορούσε κάλλιστα να φορτώσει την πράξη της στις ορμόνες που μετά την γέννα παθαίνουν ταράκουλο.

Παρορμητική απόφαση να κρατήσουν το παιδί. Το κάναν κάπως σαν παιχνίδι, αντί να αγοράσουν καινούργιο επιτραπέζιο, κρατήσαν το παιδί.

Την ίδια στιγμή σε κάποιο εργοστάσιο στην Κίνα (παράγγελναν συχνά-πυκνά κινέζικο) κάποιος εργάτης συναρμολογούσε το ποδήλατο που είχε μόλις ξαναγυρίσει στον παράδεισο των ποδηλάτων. Τόβαφε, το γυάλιζε και ξέρω γω τι άλλο τούκανε. Μετά ένα μεγάλο κοντέινερ έφερε το ποδήλατο στην Ελλάδα ένα φορτηγό το πήγε ως το ποδηλατάδικο όπου πέρασε μόλις τρεις μήνες στην βιτρίνα και μετά το είχε αγοράσει ο Γιώργος. Κούρσα. Κούρσα είχε και η ίδια. Γι΄αυτό ο Γιώργος πούλησε το μπασταρδάκι το πόλης και πήρε την κούρσα που τώρα είναι λειώτσα.

Αστο διάολο με κείνο το site που είχε φαγωθεί με τις πορείες. Πεταλάριζε πίσω της στην ποδηλατοπορεία και ήταν σίγουρη πως κύτταζε τον απαυτό της. Για να σιγουρευτεί πως τον κύτταζε είχε κάνει και ορθοπεταλιές πολλές οπότε ο διπλομαλακός της έδειχνε όλη του την αξία. Και εγώ συμπεραίνω πως τον κύτταζε ο Γιώργος γιατί της ζήτησε τρόμπα στην πρώτη ευκαιρία.

Φαλλικό σύμβολο η τρόμπα. Δεν χρειαζόταν να το πω, αλλά, επειδή δεν είμαστε όλοι ποδηλάτες πώς να εξηγήσεις σε κάποιον πόσο άβολα νιώθει ο ποδηλάτης που φουσκώνει λάστιχο σε κοινή θέα. Η τρόμπα είχε γίνει λειώτσα κι΄αυτή μαζί με το ποδήλατο. Και το βόδι κοιμόταν του καλού καιρού στον καναπέ του σαλονιού. Έβλεπε γύρο της Γαλλίας μέχρι τις τρεις.

Πώς ήταν η ζωή της πριν τον Γιώργο. Είχε κάτι φίλες και κατέβαιναν στο κέντρο με τα ποδήλατα και πηγαίναν και μέχρι την παραλιακή κει κάτω στο Καβούρι και μετά κοιτιόντουσαν όλες μαζί ιδρωμένες στον μεγάλο καθρέφτη του χωλ να δουν τα σιξπάκ τους και το καταρρέον λίπος. Γκομενάρες. Έτσι λέγανε τους εαυτούς τους. Ψέμμα είπα. Άλλο λέγανε μα δεν γράφεται δω μέσα.
Από τσιτσί όμως τζίφος. Κάτι κολλημένοι από ομάδες που τις προσπερνάγανε ήταν για τους πάγους με τις κρυάδες που απόλαγαν. Άσε που είχαν και κείνοι σιξπάκ και σφιχτά οπίσθια και τους ήταν αδιάφορα των αλλωνών.

Ο Γιώργος ήταν, και τώρα δηλαδή που κοιμάται ακόμη είναι, καλλιτέχνης. Είχε τελειώσει την καλών τεχνών στο Λονδίνο και τώρα έκανε σεμινάρια όπου έβρισκε και με εφτά οχτώ σεμινάρια τον χρόνο την βγάζανε καλά για τις περιορισμένες απαιτήσεις που είχανε. Άσε που είχε και άλλη μούρη να λες ο άντρας μου είναι καλλιτέχνης.
Οι παρέες μόνον ήταν λίγο προς το βλαμμένο, έτσι με το σναπς στο χέρι και τα καναπεδάκια με τόφου και δεν μπορούσαν ποτέ να απαντήσουν κανονικά σε μια ερώτηση κι έπρεπε να σου πουν τι είχε πει ο τάδε και βάσει ποιανής σχολής ήταν η τεχνοτροπία και στο τέλος είχες ξεχάσει τι είχες ρωτήσει. Και όλοι φοράγαν γυαλιά με λεπτό σκελετό. Και φουλάρια. Ακόμη και με το περιβάλλον σε θερμοκρασίες αποτέφρωσης φόραγαν φουλάρια.

Την ίδια στιγμή κάποιο ορυχείο στην Κίνα έβγαζε από τα σπλάχνα του στο φώς του κινεζικού ήλιου το πολύτιμο αλουμίνιο που θα χυτευόταν σαν σκελετός του ποδήλατου του Γιώργου.

Ο προηγούμενος φίλος της απ΄τον Γιώργο ήταν ΑΕΚ. Αυτό θυμόταν από κεινον και πως καλά ήταν να τριβόσουν μαζί του πριν απ΄τον αγώνα γιατί μετά ήταν ανέφικτο. Έκανε ώρες σχόλια στο ίντερνετ για την χανούμα και μετά πού κέφι.

Πριν απ αυτόν ήταν ένας συμφοιτητής της και πριν απ΄αυτόν κανείς. Ο συμφοιτητής εκείνος την είχε ξεκινήσει με το ποδήλατο. Για να πάει αυτή μετά από χρόνια στην ποδηλατοπορεία και να γνωρίσει τον άντρα της που τώρα ξέρετε τ’ όνομά του.

Θυμόταν κι ένα πράσινο ποδήλατο στην Τρίτη δημοτικού και μια σπασίκλω συμμαθήτριά της που την στραβοκύτταζε όταν έκανε ποδήλατο πάνω-κάτω στην Ιερολοχιτών στην Καλλιθέα και που της έδινε να κάνει και κείνη δεν ήθελε κι’ έλεγε το μισώ το ποδήλατο. Ο αδερφός της σπασίκλως ο Χάρης ήταν ο πρώτος της έρωτας. Γιατί να μισούσε άραγε το ποδήλατο; Ήξερε κάτι από τότε; Μπορεί γιατί ο Χάρης έκανε και κείνος ποδήλατο και κείνη δεν είχε φίλο. Φύλο.

Την ίδια εκείνη στιγμή το ποδήλατο του Γιώργου ήταν στο μυαλό καποιανού σχεδιαστή που το χέρι του κράταγε το ηλεκτρονικό σχεδιαστήρι και τράβαγε ηλεκτρονικές γραμμές στην οθόνη του πισί του και δεν είχε υλοποιηθεί ακόμη και την ίδια εκείνη στιγμή ο οδηγός της μπουλντόζας τελείωνε την σχολή χειριστών βαρέων μηχανημάτων σε ιδιωτικό ΙΕΚ για να μπορέσει σήμερα να της σώσει τον γάμο της. Τους.

Πιο πίσω ακόμη δεν έχει νόημα. Σήμερα θα ζητήσει καφέ ο Γιώργος μόλις ξυπνήσει και εκείνη θα αποφεύγει τα μάτια του. Μετά θα είναι λυπημένος για μέρες και θα βάλει αγγελία στο κωλοσάιτ μπας και το βρει. Σκατά θα βρει. Μετά δεν θα μπορεί να μαζέψει λεφτά για να πάρει άλλο και θα προτιμήσει αντ΄αυτού πάνες για έναν χρόνο και ίσως και για περισσότερο. Μετά κάποια στιγμή που θα πεθαίνει ο ένας απ τους δυο θα το ξεφουρνίσει στον άλλον σαν τελευταία εξομολόγηση και κει δεν θα μπορεί να γίνει πιά χαμός και θάναι κρίμα τόση πίκρα τελευταία στιγμή. Αν χωρίσουν κάποτε δεν θα του το πει ποτέ. Και κείνη θέλει να το πει. Όχι για να ξαλαφρώσει. Για να δει.
Τον σκούντηξε στον ώμο.
Γιώργο ξύπνα, σου κλέψανε το ποδήλατο.