Ξανά

Κολλάνε στο σώμα μου σαν βδέλλες. Είναι πολύ παράξενο, πρώτη φορά μου συμβαίνει, πρώτη φορά νιώθω έτσι. Θυμάσαι; Καταλαβαίνεις τι σου λέω; Αν όχι πρέπει να ζήσεις. Και εγώ πρέπει να ζήσω. Να περπατήσω και να τις αφήσω να περπατήσουν πάνω μου. Σε όλο μου το σώμα τώρα που μπορούνε να το κάνουν γιατί μετά ίσως θα είναι αργά. Για μένα. Όλα για μένα.

Ξέρεις, ο ήλιος περιστρέφεται γύρω μου. Πες μου ότι το ξέρεις αυτό καλά. Σε εκλιπαρώ, σε παρακαλώ! Δεν νιώθω ποτέ μόνος γιατί κάνω πάντα παρέα με κάποιον. Δεν τον ξέρω. Δεν βλέπω την εικόνα του αλλά ξέρω ότι είναι εκεί και τουλάχιστον αυτός με ξέρει. Νιώθω για αυτόν και αυτός νιώθει για εμένα. Δεν περιμένω τίποτα λιγότερο από αυτόν εκτός από τα πάντα. Είμαι σίγουρος για αυτό όπως και για όλα.

Μια φορά είχα προσπαθήσει να τον ακουμπήσω. Το έκανα αλλά δεν το ξέρει κανένας. Ούτε θα το μάθει βέβαια γιατί στην ίδια κλίμακα με μένα δεν είναι κανένας άλλος. Είμαι θεός στον κόσμο μου και θεός άλλος κανένας δεν υπάρχει εδώ τριγύρω. Τον έχω αυτό τον φόβο βέβαια για αυτό δεν βγαίνω και πολύ έξω από τα νερά μου. Όπως ένα σκυλί παραμένει στην περιοχή του. Νιώθει ασφαλής. Μόνος, ήσυχος και πάνω από όλα ασφαλής. Πραγματικά - πες μου - υπάρχει τίποτα πάνω από την ασφάλεια; Υπάρχει τίποτα πάνω από την αίσθηση της κοιλιάς της μητέρας σου; Εννοώ της πραγματικής σου μητέρας που σκότωσες μόλις γεννήθηκες. Ίσως ζει ακόμα μέσα σου. Αυτό το ξέρεις μόνο εσύ αν κάποιος το ξέρει.

Καταλαβαίνεις για πια αίσθηση μιλάω; Αρχίζουν να τρώνε από τα μάτια. Είναι το πιο σημαντικό. Μετά δεν μπορείς να δεις. Δεν μπορείς να γράψεις. Δεν μπορείς να ζωγραφίσεις.

Λάθος

Μπορείς να τα κάνεις όλα αυτά. Να κρίνεις δεν μπορείς. Να διορθώσεις. Κατάλαβες τώρα;

Έπειτα κατεβαίνουν προς τα κάτω. Τρώνε το στόμα σου και την μύτη σου. Αργά αργά για να μην το καταλαβαίνεις. Μετά ακόμα πιο κάτω. Κατεβαίνουν στο στήθος σου. Εκεί πονάει περισσότερο από όλα. Μετά από λίγες ώρες υπάρχεις μέσα τους. Είσαι σε πολλά σημεία. Έγινες ένα μαζί τους. Ενώθηκες με τον ήλιο. Τώρα μπορείς να πετάξεις. Τώρα μπορείς να ονειρευτείς. Πετάς αλλά ( δυστυχώς ) κοιμάσαι. Στα όνειρα όλα είναι δυνατά. Θυμάσαι την αίσθηση; Όταν πετούσες πάνω από το γρασίδι. Όπως οι γλάροι πάνω από την θάλασσα. Τόσο κοντά της που την ακουμπάνε που και που. Εκείνες τις στιγμές σου εύχομαι να θυμάσαι. Εκείνα τα ανεπαίσθητα κλάσματα του δευτερολέπτου. Αυτό είναι το πιο κοντά που θα φτάσεις σε εκείνη.

Γυρισμός δεν υπάρχει. Το ταξίδι άρχισε. Βάλτο καλά στο κεφάλι σου μικρέ και προχώρα. Κοίτα και πίσω αν θέλεις, έτσι και αλλιώς δεν ξέρεις που πας. Πάμε πάλι. Σαν φαγητό που τρως ξανά. Σαν ζώο μηρυκαστικό. Τώρα πια ξέρεις για τι μιλάω.