Ο κλέφτης είναι κλέφτης σε όλες τις περιπτώσεις και πάντα το "έγκλημα" είναι εκ προμελέτης...
Πατάω στο εξής απλό γεγονός. Ότι εκείνος, πρεζάκιας ή μη, που πάει να κλέψει ένα ποδήλατο και προσπαθεί να παραβιάσει την κλειδαριά με ένα κατσαβίδι, σουγιά ή ότι άλλο το έχει σκεφτεί από πριν και για αυτό και κουβαλάει το εργαλείο μαζί του.
Δεν γνωρίζω κανέναν που αποφάσισε να κλέψει σε μία στιγμή απελπισίας, έτσι χωρίς πρόγραμμα και αυθόρμητα, και χωρίς να έχει κανένα εργαλείο μαζί του το έκανε.
Τώρα τα κίνητρα δεν με ενδιαφέρουν. Δεν καταδικάζω κανέναν, γιατί αυτό είναι δουλειά των δικαστηρίων αλλά δεν μπορώ να απαλλάξω από τις ευθύνες του και κανένας ναρκομανή με το πρόσχημα ότι είναι εθισμένος και άρα έχει απαλλαγή για τις όποιες πράξεις του.
Με την ίδια λογική και εγώ είμαι εθισμένη στον καπνό. :P Αν "ανοίξω" περίπτερο για να πάρω τσιγάρα θα με δικαιολογήσει κανείς; Αν ναι τότε να δώσουμε και free pass στους αλκοολικούς να σπάνε τις κάβες.
Διευκρινίζω ότι δεν θεωρώ ότι η πολιτεία φέρεται όπως θα έπρεπε στα εξαρτημένα άτομα. Κατά την γνώμη μου οι ναρκομανείς θα έπρεπε να πηγαίνουν για αποτοξίνωση αντί να καταλήγουν στην φυλακή. Όμως σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να έχουν σαν άλλοθι την εξάρτηση τους και να βρίσκουν μάλιστα και την συμπάθεια του κοινού για αυτήν ακριβώς την εξάρτηση τους.
Στο κάτω κάτω όποιος αποφασίζει να εθιστεί θα πρέπει να έχει φροντίσει να έχει λεφτά για να πληρώνει αυτόν τον εθισμό του. ^--^
Για τα ναρκωτικά και τους ναρκωμανείς η λύση είναι μία:
πρέπει να τους χορηγείται η δόση απ' τα νοσοκομεία. Κοκαϊνη ή ηρωίνη ή ότι άλλο, είναι πάμθηνα. Αν θέλουν να πεθαίνουν είναι δικαίωμά τους. Ας τους βοηθήσουμε τουλάχιστον ως κοινωνία να μην εξαθλιώνονται.
Την κοινωνιολογία της περίπτωσής του και την αντιμετώπισή της.
Δεν μιλάει όμως κανείς και καθόλου για ΤΟΥΣ και κυρίως για ΤΑ πίσω απ' τον κλέφτη.
Έτσι εγείρεται ένα τεράστιο θέμα ΠΕΡΙΞ κι όχι ΠΑΝΩ στο πρόβλημα της κλοπής ποδηλάτου, με ευρύτατη γκάμα υπο-θεμάτων, που αναπόφευκτα οδηγούν σε διαφορετικές απόψεις και τσακωμούς, ανάλογα με την φιλοσοφική και ιδεολογική αρματωσιά του καθενός, που συνήθως καταλήγουν σε "φιλανθρωπικά" (τι απεχθής όρος!) συναισθήματα, ενώ το ζητούμενο είναι η κορυφή της πυραμίδας και τα υποστήλιά της.
Το ζητούμενο είναι η κλοπή ΣΑΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΩΝ, που δεν περιορίζεται στον Χ κλέφτη από μόνο του, είτε λέγεται φτωχός μετανάστης, είτε φτωχός τοξικομανής.
Για τα ναρκωτικά και τους ναρκωμανείς η λύση είναι μία:
πρέπει να τους χορηγείται η δόση απ' τα νοσοκομεία. Κοκαϊνη ή ηρωίνη ή ότι άλλο, είναι πάμθηνα. Αν θέλουν να πεθαίνουν είναι δικαίωμά τους. Ας τους βοηθήσουμε τουλάχιστον ως κοινωνία να μην εξαθλιώνονται.
Μιλάτε τόόόόσο μα τόόόσο πολύ για τον κλέφτη.
Τον έναν συγκεκριμένο κλέφτη.
Την κοινωνιολογία της περίπτωσής του και την αντιμετώπισή της.
Δεν μιλάει όμως κανείς και καθόλου για ΤΟΥΣ και κυρίως για ΤΑ πίσω απ' τον κλέφτη.
Έτσι εγείρεται ένα τεράστιο θέμα ΠΕΡΙΞ κι όχι ΠΑΝΩ στο πρόβλημα της κλοπής ποδηλάτου, με ευρύτατη γκάμα υπο-θεμάτων, που αναπόφευκτα οδηγούν σε διαφορετικές απόψεις και τσακωμούς, ανάλογα με την φιλοσοφική και ιδεολογική αρματωσιά του καθενός, που συνήθως καταλήγουν σε "φιλανθρωπικά" (τι απεχθής όρος!) συναισθήματα, ενώ το ζητούμενο είναι η κορυφή της πυραμίδας και τα υποστήλιά της.
Το ζητούμενο είναι η κλοπή ΣΑΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΩΝ, που δεν περιορίζεται στον Χ κλέφτη από μόνο του, είτε λέγεται φτωχός μετανάστης, είτε φτωχός τοξικομανής.
ti podilata eixe klepsi