Ιστολόγια

Ωρέ λεβέντισσες και λεβέντες !!! Έχω μια ιδέα που λέει το εξής: μέσα στον Μάϊο που ανοίγει οριστικά ο καιρός και μπορεί να μας παρασύρει ν' ανοίξουμε και ' μεις την διάθεσή μας, δεν κάνουμε μια ωραία μάζωξη στον λόφο Φιλοπάππου και συγκεκριμένα στην είσοδο προς τον Λουμπαρδιάρη;;; Σκεφτόμουνα κάτι απλό, δηλαδή, να μαζευτούμε εκεί γύρω στις έντεκα, να απλώσουμε τα ποδήλατά μας, να γνωριστούμε και να μιλήσουμε, να μας δει ο κόσμος και να του μοιράσουμε και ένα φυλλαδιάκι , έστω και πρόχειρο που θα λέει για παράδειγμα "πάρε και ' συ ένα ποδήλατο κι' έλα μαζί" ή "κάνε το καλύτερο δώρο στο εαυτό σου" ή κάτι πιό έξυπνο τέλος πάντων, να κάνουμε όλοι μαζί ένα πάνω-κάτω στην Αρεοπαγίτου, να πούμε και κανένα τραγούδι ποδηλατικό και να χορτάσουμε τον ήλιο όλοι παρέα. Επίσης, μήπως, λέω μήπως, μπορούμε να συντονιστούμε με την επιτροπή πολιτών που δραστηριοποιείται για να μην περιφραχτεί ο λόφος, να συνδυαστούμε για να ενημερώσουμε τον κόσμο, να τους προτρέψουμε να μπουν στον λόφο και να περπατήσουν αντί να κατέβουν στις καφετέριες του Θησείου για καφέ και έτσι να γίνουμε περισσότερο αποτελεσματικοί;;; Προτείνω τις Κυριακές 18 ή/και 25 Μαΐου. Τι λέτε...

Κυριακή μεσημέρι. Πλησιάζοντας στο Πεδίο του Άρεως διακρίνω πλήθος από ποδηλάτες. Ανθρώπους κάθε ηλικίας, από μικρά παιδιά, μέχρι νέους και ηλικιωμένους! Με ποδήλατα κάθε είδους, από bmx, mountain, κουρσάκια…Άλλοι φουσκώνουν τα λάστιχα τους, άλλοι συζητάνε, άλλοι βγάζουν αναμνηστικές φωτογραφίες… Και ναι…δίνεται το σύνθημα! Πάμε!!! Η πρώτη πεταλιά όσο πιο δυνατή γίνεται ώστε να υποσκελίσουν οι τροχοί τις τυχών αναστολές και την αναμενόμενη κούραση! Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και όμως τόσο γνωστοί. Με ένα βλέμμα λέμε όσα θα λέγαμε με χίλιες λέξεις... Πως είμαστε εδώ για τη μεγάλη μας αγάπη το ποδήλατο! Για το δικαίωμα μας να ζήσουμε ποιοτικά! Πως δεν ανεχόμαστε πλέον να υπονομεύεται η ζωή μας! Να μένουμε απαθείς σε ψεύτικες υποσχέσεις και σε υποκριτικές συμπεριφορές! Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων και όμως τόσο γνωστοί. Συνθήματα άγνωστα μέχρι πρότινος γι’ αρκετούς, γνωστοποιούνται και υιοθετούνται με πάθος κατά τη διάρκεια της πορείας! Το δεκάχρονο αγοράκι με την κουκούλα ξεφεύγει από τη μάνα του και τρέχοντας ορμητικά με το bmx του, φωνάζει με όλη του τη ψυχή « Αυτό, αυτό…αυτό είναι σωστό! Ποδήλατο στους δρόμους και στο μετρό!» Συγκινητική και παράλληλα ελπιδοφόρα στιγμή, καθώς εκείνο το παιδί διαψεύδει την αντίληψη πως η νέα γενιά είναι αδιάφορη και πως όσο περνάνε τα χρόνια θα γίνεται ακόμα περισσότερο απαθής για τα κοινωνικά ζητήματα. Εκείνο το αγοράκι έχει συνειδητοποιήσει πως παρά το γεγονός ότι οι αλάνες αποτελούν παρελθόν, ότι το ποδήλατο πρέπει να ζήσει όχι μόνο στα πάρκα, αλλά και στους δρόμους με τη δημιουργία ποδηλατόδρομων! Ότι μπορεί και θα πρέπει να χωρέσει στο μετρό!

Βίντεο με την ποδηλατοπορεία / δενδροφύτευση στον Ελαιώνα.

Αλήθεια πως μπορούμε να κάνουμε το video να φαίνεται embeded και όχι όπως εδώ ως link;;

Τις προάλλες πήγα να πάρω το ποδήλατο για να πάω στη δουλειά αλλά μόλις το είδα κάτι δεν πήγαινε καλά.

Ο πίσω τροχός έλειπε. Ένας άλλος τροχός ήταν πλάι στο ποδήλατο. Αρχικά σκέφτηκα μήπως ήταν ο δικός μου αλλά δυστυχώς δεν ήταν. Πιθανώς επίσης ο "ευγενικός" κλέφτης άφησε το δικό του σκασμένο λάστιχο μόλις πήρε το δικό μου. Νόμιζα ότι το πράγμα θα τελείωνε απλά αγοράζοντας ένα καινούριο τροχό από τον ποδηλατά, αλλά δυστυχώς δεν ήταν τόσο απλό. Ο ποδηλατάς διαπίστωσε (ίσως θα έπρεπε να το 'χα δει και εγώ) ότι το εξάρτημα που κρατάει την πίσω ρόδα και τον σκελετό έχει σπάσει.Και επειδή τα λόγια είναι περιττά, ιδού και οι αποδείξεις.