είναι ένα κυπραίικο τραγούδι ερωτικό και διαλέγω μιαν εκτέλεσή του ήσυχη, όπως η αποψινή νύχτα, αυτή η λυτρωτικά δροσερή, με τις οσμές του γιασεμιού μου και τη δροσιά των βροχών να μάχεται τις βενζίνες που έρχονται να θυμίσουν την γοργή ζωή και τη γοργή μετακίνηση όλων μας ...
ο Τζόντυ Σαβάλ είναι ένας μελετητής και μουσικός των εθνομουσικολογικών ρευμάτων που έχουν συγκεράσει τις μεσαιωνικές μουσικές δύσης και ανατολής ...
εδώ η δική μας Κατερίνα Παπαδοπούλου έχει την ευκαιρία να δουλέψει τη φωνή της με τον πιο λεπτομερειακό τρόπο στους χρωματισμούς και τα τσακίσματα, απλά γιατί συνοδεύεται από μια μεγάλη ομάδα μουσικών πολυεθνικής εμπειρίας που παίζουν λιτά και ουσιαστικά το κυπριακό γιασεμάκι ...
δεν είναι πληθωρικά μεθυστική αυτή η εκτέλεση... είναι βαθυστόχαστα αισθαντική ...
Δρόμοι που χάθηκα, γωνιές που στάθηκα, δάκρυα που πίστεψα, παιχνίδια στο νερό. Πικρό το βράδυ φτάνει.
Νύχτες που έκλαψα, γέφυρες που έκαψα, άστρα π' αγάπησα, που πάω και τι θα βρω; Πικρό το βράδυ φτάνει.
Λόγια που ξέχασα, φίλοι που έχασα, καημέ μεγάλε μου, ας πάμε τώρα οι δυο. Πικρό το βράδυ φτάνει.
μου πήρε καιρό να τόβρω, αλλά έχω την εντύπωση πως πέτυχα κάτι εφάμιλλο (ωραίο πράγμα η άμιλλα κι όχι ο ανταγωνισμός!) να παίξω για να ανταποδώσω την καλημέρα έστω κι αργοπορημένα ...
χαρείτε το όμως όλοι, γιατί έχουμε να κάνουμε με μία Μελίνα Κανά ώριμη και μεστή σαν το παλιωμένο, καλό κρασί που τ' άφησαν να βγάλει όλα του τ' αρώματα ...
ΥΓ. τα δικά μου λάστιχα κλείνουν τέσσερα χρόνια και είμαι στο να τ' αλλάξω πια ... μιλάμε έχουν γίνει αφόρετα ή αφόρητα, δεν είναι σαφές ...
...πώς τραγουδούσαν την αγάπη τα παιδιά μιας άλλης εποχής, όχι και τόσο μακρινής. Δε θέλω να πω πως δεν γράφονται και σήμερα όμορφα ερωτικά τραγούδια, εκεί που ανησυχώ είναι το πώς τραγουδούν τους έρωτές τους αρκετοί από τους εφήβους-παιδιά μας, ιδιαίτερα στον χώρο της ραπ, ελληνικής και ξένης. Σηκώνονται όρθια τα μαλλιά μου από τους ''στίχους''. Ωστόσο, τα ίδια παιδιά συγκινούνται από το ωραίο και συνήθως, μολις μεγαλώσουν λίγο, πετάνε στα σκουπίδια όσα άχρηστα τους είχαν σερβίρει. Ήθελα να σας ανεβάσω ένα κομματάκι του Μηδενιστή, αλλά έχω τεχνικές δυσκολίες στην επικόλληση, άσε που ντρέπομαι κιόλας....
Το τραγούδι της Κρασογιώργαινας είναι από τον ''Καπετάν Μιχάλη'', το θυμάμαι σωστά;
η παλιά, είχα λόγο να κλάψω μ' αυτό ...
τηλλυρκώτισσα
είναι ένα κυπραίικο τραγούδι ερωτικό και διαλέγω μιαν εκτέλεσή του ήσυχη, όπως η αποψινή νύχτα, αυτή η λυτρωτικά δροσερή, με τις οσμές του γιασεμιού μου και τη δροσιά των βροχών να μάχεται τις βενζίνες που έρχονται να θυμίσουν την γοργή ζωή και τη γοργή μετακίνηση όλων μας ...
ο Τζόντυ Σαβάλ είναι ένας μελετητής και μουσικός των εθνομουσικολογικών ρευμάτων που έχουν συγκεράσει τις μεσαιωνικές μουσικές δύσης και ανατολής ...
εδώ η δική μας Κατερίνα Παπαδοπούλου έχει την ευκαιρία να δουλέψει τη φωνή της με τον πιο λεπτομερειακό τρόπο στους χρωματισμούς και τα τσακίσματα, απλά γιατί συνοδεύεται από μια μεγάλη ομάδα μουσικών πολυεθνικής εμπειρίας που παίζουν λιτά και ουσιαστικά το κυπριακό γιασεμάκι ...
δεν είναι πληθωρικά μεθυστική αυτή η εκτέλεση... είναι βαθυστόχαστα αισθαντική ...
πολλών ετών ...
αλλά κι απ΄το νιό βαρελάκι ... επιμένοντας στην Ευγενία Τόλη
λατρεύω το τύμπανο και στις δυό εκτελέσεις ...
Επειδή μας αρέσουν πολύ και τα ξένα...!
...κιανενούς
Με αφορμή αυτό το σχόλιο!
ζούμε μέσα σ' ενα όνειρο που τρίζει σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας.
πολυ ξεφτιλας ο τυπος...Κλασσικο παραδειγμα του "μηδενα προ του τελους μακαριζε..."
ισως το πιο χαρακτηριστικο .
Για να φυγουμε απο ξετφυλοχιπστερς....
Τα κλειδιά
Αυτοί Παιδί μου Δεν
Μιχάλης Γκανάς.
Αυτοί παιδί μου δεν
δεν σου χαρίζουν ούτε τη νύστα τους
Όλο δεν και δεν και δεν - τρο δε φύτεψαν τα χέρια τους.
Δε χάιδεψαν σκυλί, γατί, πουλάκι πληγωμένο,
γυναίκα άσχημη και στερημένη.
Αυτοί παιδί μου δεν
δεν δίνουν τ’ αγγέλου τους νερό.
Αυτοί παιδί μου δεν
δεν ξέρουν, δεν αγαπούν,
ξέρουνε μόνο ν’ απαιτούν
περισσότερα περισσότερα περισσότερα, περι...
που έτσι γράφεται το μέλλον μας.
Bir Allah
Νύχτες που έκλαψα, γέφυρες που έκαψα, άστρα π' αγάπησα, που πάω και τι θα βρω; Πικρό το βράδυ φτάνει.
Λόγια που ξέχασα, φίλοι που έχασα, καημέ μεγάλε μου, ας πάμε τώρα οι δυο. Πικρό το βράδυ φτάνει.
Σ' αγαπώ σ' αγαπώ
...οσοι ειναι παλικαρια, τη ζωη τους την περνουν στις σκαλωσιες...
Κι όμως...
Αγαπητέ Χρήστο πιάσ' τα ζάρια και ...
... ρίξε μια ζαριά καλή
υγ: Καλημέρα και καλο μήνα
Τα βασανα μεσ' τη ζωη...
μου πήρε καιρό να τόβρω, αλλά έχω την εντύπωση πως πέτυχα κάτι εφάμιλλο (ωραίο πράγμα η άμιλλα κι όχι ο ανταγωνισμός!) να παίξω για να ανταποδώσω την καλημέρα έστω κι αργοπορημένα ...
χαρείτε το όμως όλοι, γιατί έχουμε να κάνουμε με μία Μελίνα Κανά ώριμη και μεστή σαν το παλιωμένο, καλό κρασί που τ' άφησαν να βγάλει όλα του τ' αρώματα ...
ΥΓ. τα δικά μου λάστιχα κλείνουν τέσσερα χρόνια και είμαι στο να τ' αλλάξω πια ... μιλάμε έχουν γίνει αφόρετα ή αφόρητα, δεν είναι σαφές ...
Απωλεια...
Απουσια...
Ο λύκος
στο βορεινό πως νταγιαντίζεις πε μου
το ξεροβόρι του χιονιά, την όργητα τ' ανέμου.
Κι οι πέτρες δεν την έχουνε την τόση αμοναξά μου
γιατί είδα μια κι είχε αγκαλιά τη ρίζα τ' ασφεντάμου."
https://www.youtube.com/watch?v=-KPzUIJ-1Lg&index=14...
κι ένα δικό μου αγαπημένο.
Καλό μήνα!
+1
Τι μου Θύμισες τώρα..! Το άλλο κομμάτι της εποχής!!!
Ενώ παράλληλα η Κρασογιώργαινα ΄νειρευόταν τον Κρασοφιώργη της ίδιο απαράλλαχτο σαν Αθανάσιο Διάκο!:
...πώς τραγουδούσαν την αγάπη τα παιδιά μιας άλλης εποχής, όχι και τόσο μακρινής. Δε θέλω να πω πως δεν γράφονται και σήμερα όμορφα ερωτικά τραγούδια, εκεί που ανησυχώ είναι το πώς τραγουδούν τους έρωτές τους αρκετοί από τους εφήβους-παιδιά μας, ιδιαίτερα στον χώρο της ραπ, ελληνικής και ξένης. Σηκώνονται όρθια τα μαλλιά μου από τους ''στίχους''. Ωστόσο, τα ίδια παιδιά συγκινούνται από το ωραίο και συνήθως, μολις μεγαλώσουν λίγο, πετάνε στα σκουπίδια όσα άχρηστα τους είχαν σερβίρει. Ήθελα να σας ανεβάσω ένα κομματάκι του Μηδενιστή, αλλά έχω τεχνικές δυσκολίες στην επικόλληση, άσε που ντρέπομαι κιόλας....
Το τραγούδι της Κρασογιώργαινας είναι από τον ''Καπετάν Μιχάλη'', το θυμάμαι σωστά;
Ναι.
Όπως και το επόμενο, που έχει πολλές ερμηνείες, τρεις των οποίων (μάλλον οι πιο χαρακτηριστικές), είναι αυτές εδώ:
Kαι το απολαυστικό (cult) Ναναμουσχουρικό "That Was No Island"
The legent sais Alejander the Great ....θα λεφτέρωθεί τσαι μένα η καρδιά μου!