Αχ Κούλα μου, εγώ την Κηφισιά δεν την αλλάζω. Όχι μόνο για το πράσινο και τα μαγαζιά. Κυρίως γιατί δεν έχει ξένους. Εμένα με ξέρεις, δεν είμαι ρατσίστρια αλλά τους ξένους δεν τους μπορώ. Να ήταν τουλάχιστον λίγο πιο ανοικτοί στο χρώμα. Σαν τη Μάιρα που έχουμε στο σπίτι και προσέχει τη μικρή. Ξέρεις, τη Μάιρα από τις Φιλιππίνες. Πολύ καλή κοπέλα. Ξέρει και αγγλικά και μαθαίνει στη μικρή. Κι εγώ έχεις δει πόσο καλά της φέρομαι. Τα άπλυτά μου δεν τα αφήνω όπου κι όπου για να τα μαζεύει, στις άκρες των δωματίων μόνο για να τα βρίσκει εύκολα. Την είχαμε πάρει μαζί και διακοπές στο νησί με τον Τάκη. Εμείς κάναμε το μπάνιο μας κι εκείνη πρόσεχε τη μικρή. Έκανε κι εκείνη το μπάνιο της, τι έτσι θα την αφήναμε χωρίς μπάνιο;
Αλλά Κούλα μου τώρα τελευταία ακόμα και η Κηφισιά χάλασε. Έφτιαξαν βλέπεις αυτούς τους ποδηλατοδρόμους και υποβίβασαν το επίπεδο της ζωής μας! Όπως σου τα λέω Κούλα μου. Διότι που θα παρκάρω εγώ τώρα κύριε τη Μερσεντές; Στο γκαράζ βάζει ο Τάκης το Καγιέν, δεν έχει χώρο για τη Μερσεντές τη δική μου και αναγκάζομαι να την αφήνω απέξω να μου τη γρατζουνίσει κανένα παλιόπαιδο. Του είπα να ρίξουμε λίγο τη μάντρα του κήπου και να κάνουμε χώρο, αλλά μου είπε πως δεν γίνεται γιατί έχει απέξω τον ποδηλατόδρομο. Βρε Τάκη μου, του είπα κι εγώ, τόσο κόσμο ξέρεις εκεί στο υπουργείο δεν μπορείς να πεις τίποτα να τον κόψουν λίγο αυτόν τον παλιοποδηλατόδρομο να ανοίξουμε λίγο το γκαράζ; Μου υποσχέθηκε πως θα το κοιτάξει, ξέρεις τι καλός που είναι ο Τάκης.
Διότι Κούλα μου, τι να το κάνεις να μένεις στην Κηφισιά αν δεν μπορείς να παρκάρεις; Αυτοί οι παλιοποδηλάτες πια με έχουν πρήξει. Παντού τους συναντάς Κούλα μου άστα. Πάτε βρε λιγούρηδες σε κανένα γυμναστήριο που πήρατε τους δρόμους και δεν αφήνετε τα αμάξια του κόσμου να κυκλοφορήσουν. Τώρα που ακρίβηνε η βενζίνη και δεν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα, είπα κι εγώ πως θα πηγαίνω πιο εύκολα στη Ρίτσα την κομμώτρια στο Χαλάνδρι, αλλά που τέτοια τύχη. Γιατί εμείς έχουμε λεφτά Κούλα μου, δεν μας πιάνει η κρίση. Ο Τάκης βγάζει πολλά, τι κρίση και κουραφέξαλα, πιο πολλά βγάζει τώρα. Που λες Κούλα μου, καταπληκτική η Ρίτσα, δεν την αλλάζω. Μου κάνει ένα χρώμα ξανθό, τέλειο. Κάνει και αποτρίχωση. Να σου πω και το πιο ωραίο; Φροντίζει με το ίδιο χρώμα να φαίνομαι «τελείως» φυσική ξανθιά, αν το έπιασες το υπονοούμενο Κούλα μου. Τι είπες; Ο Τάκης το ξέρει πως δεν είμαι φυσική ξανθιά; Καλέ δεν το κάνω για τον Τάκη. Ο Τάκης κορώνα στο κεφάλι μου και η κολώνα του σπιτιού μου, αλλά να, νέα γυναίκα είμαι. Το έπιασες το υπονοούμενο.
Άσε να σου πω τι έπαθα σήμερα. Κατέβαινα την Κηφισίας να πάω στη Ρίτσα γιατί έπιασε λίγο η ρίζα και ήθελε φρεσκάρισμα, κι εκεί που έκανα να βγω στην Καποδιστρίου βλέπω μπροστά μου ένα ποδηλάτη! Που πας ρε σαφρακιασμένο στη λεωφόρο να σε πατήσει κανένας; Μα καθόλου μυαλό δεν έχουν. Και δεν θα το πιστέψεις Κούλα μου, αλλά ήταν μπροστά μου στη δεξιά λωρίδα. Είχε βέβαια κάτι διπλοπαρκαρισμένα και εγώ ήμουν στη λωρίδα εξόδου και δεν χώραγα και αυτός στη δεξιά που προχωρούσε ευθεία, αλλά τι με νοιάζει εμένα κύριε; Εγώ πρέπει να πάω στη δουλειά μου. Να πας πιο πέρα να περάσω ΑΜΕΣΩΣ ή να πάρεις λεωφορείο (αχ μια φορά πριν χρόνια είχα μπει σε ένα λεωφορείο, θα σου πω μετά τι μου συνέβει εκεί) και να αφήσεις τον κόσμο να περάσει. Έτσι του κορνάρισα και ξέρεις τι μου είπε ο άθλιος; «τι θέλεις μωρή;»!!!! Ακούς εκεί να πει σε εμένα έτσι, μία κυρία Τάκη που δουλεύει ο καλός μου τόσα χρόνια στο υπουργείο και μένουμε στην Κηφισιά στο σπίτι που χτίσαμε στο οικόπεδο που είχε ο παππούς του δίπλα από το αρχηγείο της Κομαντατούρ στον πόλεμο. Τότε τα έκανε τα λεφτά ο παππούς, στον πόλεμο, άξιος άνθρωπος σου λέω.
Αλλά άργησα και πρέπει να πάω να δω εκείνο το σετάκι που μου είπε η συνιφάδα μου η Πίτσα και δεν θα προλάβω το μαγαζί. Ελπίζω να μπορέσω να παρκάρω, έχει κι αυτόν τον ποδηλατόδρομο και δεν θέλω να το βάλω στο πάρκινγκ. Όχι για τα λεφτά, εμείς έχουμε λεφτά, αλλά να δεν μπορώ να περπατάω. Γεια σου Κούλα μου, γεια σου...
Από όλα τα παραπάνω, το μόνο πραγματικό είναι πως εγώ ήμουν σήμερα το πρωί ο ποδηλάτης στη Κηφισίας. Τα υπόλοιπα είναι προϊόντα της φαντασίας μου.
Πριν διαβάσω το κείμενό σου να μαντέψω πού βρήκες την εικόνα.
Μπαίνεις στο Stardoll που παίζει η κόρη σου.
Θα μπορούσα, αλλά δεν το σκέφτηκα. Λίγο γκουγκλάρισμα έκανα και έπεσα πάνω σε ένα blog με τον εμφάνταστο τίτλο "the trophy wife". Δεν μπόρεσα να του αντισταθώ
Τις κυρίες "έπαθλα" ( ανεξάρτητα από τα προάστια που κατοικούν), δεν τις λένε Κούλες και τις κομμώτριες τους δεν τις λένε Ρίτσες.
Οι κυρίες αυτές έχουν πιο ψαγμένα ονόματα, π.χ αν το Κούλα προέρχεται από το Αγγελικούλα, τότε η κυρία θα το έκανε Άντζελα, η δε Ρίτσα, η κομμώτρια αν το όνομα της προερχόταν από το Μαρία, θα το έκανε Μάριον διότι ακούγεται πιο πρεστιζάτο..
Αν πρόκειται περί κομμωτή, θα διατηρούσε το όνομα του όπως του το έδωσε ο παπάς. Αν τον έχει βαφτίσει π.χ Ελευθέριο θα το άφηνε έτσι και θα κότσαρε από πίσω το αρχικό από το επώνυμο του. Αν δηλαδή τον έλεγαν Λευτεράκι Τσαμπαρδή ( όπως στην ταινία ένα πράγμα) θα το έκανε Ελευθέριος Τ. ( τσσσσσσσσσσσσ!!! χα χαχα χα).
Όσο για το θέμα του παρκαρίσματος και φυσικά της νοοτροπίας, στα συγκεκριμένα προάστια, έχεις πέσει μέσα. Συνήθως το αφήνουν ....όπου τους σβήσει.. Έχω δει τύπισσα ακριβώς όπως την περιγράφεις να έχει αφήσει το SUV στην μέση του δρόμου, σε κάθετο της Κηφισίας στο κέντρο της Κηφισιάς, να το έχει κλειδώσει κανονικά και να τρέχει μετά με το δωδεκάποντο να το πάρει από την μέση όταν πλέον έχει δημιουργήσει το απόλυτο μποτιλιάρισμα και μπάχαλο!!
Η φράση του τίτλου με ηχητικό συνειρμό με πάει εδώ.
http://www.youtube.com/watch?v=Dkxha7HnnYs
Κυρίες μου, δίκιο έχετε και οι δύο :-)
Τα ονόματα όμως τα έβαλα επί το «βλαχαδερότερον» διότι τελικά ο παππούς κάτι πρόβατα είχε εκεί πέρα και τα πρόβατα αφήνουν τη μυρωδιά τους όσο άρωμα κι αν πέσει επάνω (το έπιασες το υπονοούμενο, είμαι σίγουρος χεχε).
Όσο για το τραγούδι του Φοίβου, ακριβώς τον τίτλο αυτόν είχα στο μυαλό μου :-)
Έχω γυρίσει όλη την αθήνα με ποδήλατο. Μετά και απο δύο πρόσφατα περιστατικά 1) στην γλυφάδα όπου σε κυκλικό κόμβο με έστειλε αδιάβαστο μια "οδηγός" (απο αυτές που πήραν το δίπλωμα ...γονατιστές στα πόδια του εξεταστή) και 2) απο μια πλαστικοποιημένη κότα-ζόμπι που έβγαλε τον σκύλο βόλτα στον ποδηλατόδρομο της οδού Ρόδου στην εκάλη και δεν έκανε στην άκρη με τίποτα, αποφάσισα ότι η καλύτερη συνοικία της Αθήνας για να συνεχίσω το ποδήλατο, είναι η ΟΛΛΑΝΔΙΑ.
Kανεις λαθος στο τελος. Το οτι δεν την αγγιζει η κριση δεν ειναι της φαντασιας σου, ειναι και αυτο πραγματικοτητα.
Σωστά! Αυτό δεν το σκέφτηκα καθόλου!
Καλα, εχω δει το κορυφαιο πολυ προσφατα (σα να το ξερατε, σορι που θα γραψω πολλα!!) απο ακριβως τετοια κερία, ξανθια φτιαγμενη κλπ κλπ με Μερσεντες-θωρηκτο, η οποια ομως ειναι Πειραια και ζορίζεται σε κατι στενακια, ψαχνοντας παρκαρισμα (κλασικα μιλωντας και χαχανιζοντας στο κινητο).... Βρισκει θεση, το κοκαλωνει, (τη σιχτιριζει ο πισω επισης κλασικα, που κόλλησε η μουρη του στο τζαμι για να μην κολλησει ολο το αμαξι πανω της μαζι με το ποδηλατο κι εμενα που ημουν αναμεσα τους) με μια λεπτομερεια: H "θεση" ειχε αυτα τα πολυ χαμηλα κολωνακια που μετά ξεκλειδωνουν και αφηνουν να παρκαρει μόνο ο εχων το κλειδι! Η κερια λοιπον ακαθεκτη, (εχουμε σοβαρο θεμα να κουβεντιασουμε με την Γιωργια/Γωγω απ την Κηφισια λεμε) χωρις να χει δει το κολωνακι καν οταν περναγε απο διπλα, βαζει την οπισθεν (εννοειται οτι εμενα με το ποδηλατο δε μ εχει παρει μυρωδια-ευτυχως ημουν αριστερα της σχετικα) και καβαλαει με τη μερσεντες ολοκληρη το κολωνακι, που ηταν και ελαφρως ψηλοτερο απ το κενο που ειχε τ αμαξι της με το εδαφος, πως το καταφερε μη με ρωτησετε!!! Κοκαλλο ολοι, λεμε παει τ αμαξι και ηταν και πανακριβο.... Αντιδραση κερίας?? Γκαζωνει και φευγει αταραχη, συνεχζοντας την κουβεντα και τα γελακια, τρωγοντας ολο τ αμαξι απο κατω και ξεχαρβαλωνοντας σχεδον τον προφυλακτηρα, (η ψυχη μου καηκε με το χχχχρρρρρρσσστττ γκραααακ) ουτε κατεβηκε να δει τι εγινε!!! Απομακρυνθηκε κανοντας γκλογκ γκλογκ σαν κροκανα!!
Πολυ θα θελα να μουν μπροστα οταν το δειχνε στον αντρα της!!!
Φυσικα αλλο ενα πολυ ωραιο κειμενο απ τον Αutomation, και παλι μπραβο!!!
για την Γλυφαδα δεν ξερω αλλα για την Ροδων στην Εκαλη κατεχω. Παλια λειτουργουσε σιδηροδρομος που συνεδεε τα λατομια Διονυσου με την Ν. Ερυθραια-Κηφισια. Τωρα λειτουργει ποδηλατοδρομος (χωρις να συνοδευται απο πεζοδρομιο) σαν πασαρελα ευκαταστατων καρδιοπαθων. Αρμοδιοι, απο τη πρωην κοινοτητα της Εκαλης, με ενημερωσαν οτι σε περιπτωση ατυχηματος-συγκρουσης πεζου-ποδηλατη ευθηνη εχει ο πεζος.
λίγο ρατσιστικό βρίσκω και το κείμενο και τα σχόλια. Λυπάμαι σύντροχοι, αλλά η μ@λ@κισμένη οδήγηση δεν έχει σχέση με το φύλο.
Δεν είχα καμία πρόθεση να κατηγορήσω κανένα φύλο. Δεν μιλάω για μαλακισμένη οδήγηση, αλλά για γενική νοοτροπία όχι υποχρεωτικά σχετική με την οδήγηση. Κι αυτή δε γνωρίζει από φύλα.
Και στην στάνη να ζούσαν, τα ονόματα τα αλλάζουν. Ακριβώς επειδή έμεναν στην στάνη!
Να σου γράψω εδώ μία λίστα να έχεις να διαλέξεις.
Πωλίνα ( εκ του Παναγιώτα- καμία σχέση)
Πάμελα ( το ίδιο με από πάνω)
Ντορίνα ( εκ του Θεοδώρα - αυτή την είχα συννυφάδα)
Άννα-Μαρία ( επί του βασιλικότερου την είχαν βαφτίσει Μαριάννα αλλά έφερε τα πίσω μπρός)
Αντέλα ( ούτε και ξέρω πως το σκέφτηκε στο Derree πρέπει να το απέκτησε το όνομα)
Ελίνα ( εκ του Ελένη)
Και ένα κομμωτή, που οφείλω να ομολογήσω ότι το είχε ο άνθρωπος αλλά είχε και το όνομα.. Ioannis. ( στις αρχές της Ρηγίλλης όλα και πολλά τα λεφτά ο κυρ Γιάννης αλλά εντάξει.. παίρνει απαλλαγή γιατί τουλάχιστον ξέρει να κουρεύει!! ) αλλά μέσα στο μαγαζί τον φωνάζανε "Κύριε Ιωάννη!!"
το πωλινα μπορει να βγαινει και απο το παυλινα