Το ιστολόγιο του/της BookLuv

Κυριακή απόγευμα.
Στην παραλία με μια παρέα ποδηλάτες. Πολύχρωμοι και διαφορετικοί, σαν τα ποδήλατά τους. Ο καθένας φορτωμένος τις δικές του αποσκευές, άλλος σακίδιο πλάτης, άλλος ταξιδιωτικές στη σχάρα, άλλος μικρό τσαντάκι στο τιμόνι ή μπροστά στη σέλα.
Ο καθένας φορτωμένος τον εαυτό του.

Κυριακή των Βαίων.
Φτάσαμε στην αμμουδιά, κάπου στο Ελληνικό.Γυαλιά ηλίου και θερινά ποδηλατικά.
Ο αρχηγός ψάρευε με καλάμι και οι υπόλοιποι γύρω τον πείραζαν, χωρίς να βραχούν.
Τρία ψαράκια έπιασε το αγκίστρι και η καλή καρδιά της παρέας τα ξανάριξε στο νερό.
''Ρε συ, είναι το ίδιο ψάρι που είχες πιάσει και πριν!''
''Παιδιά, αυτό το ψάρι μάλλον θέλει ν αυτοκτονήσει!''
Χαμόγελο όλο καλοσύνη ο αρχηγός, ο μόνος που είχε φέρει καλάμια στις αποσκευές.
Χαμόγελο-μέρος του εαυτού του.

Πάνω στο ποδήλατο
Ονειρεύομαι
Διεξόδους στη ζωή μου.
Ήλιους που θ αντικρύσω,
Λάθη που θα σβήσω,
Αγάπη που θα ζήσω.
Τη ζωή να τρέχει
Ονειρεύομαι.

[23/4/2013]

Στο παγκάκι
πίσω απ την εκκλησία,
μια γριούλα
τάιζε τα περιστέρια.

Αθώα τσιμπούσαν το ψωμί
και σκόρπιζαν στον αέρα
χιλιάδες ευχαριστώ.

Ανάπαυση
και ανάταση ψυχής.
[2/4/2013].

Bang bang,
you shot me down,
bang bang,
I hit the ground,
bang bang.....

Το τραγούδι μας,
θυμάσαι;

Πλένω τα ρούχα σου
μετά το ταξίδι.
Βγάζω αγκάθια
και μυτερά χορτάρια,
που τρύπωσαν στα μάλλινα
στις διαδρομές των Άνδεων
και στον Αμαζόνιο.

Η αγάπη σου
πληγή που δεν κλείνει.