ΣΤΡΕΙΔΙ
Όστρακο που κλείνει.
Στο ασφαλές κέλυφος
ερμητικά σφαλίζει
την ευάλωτη καρδιά του-
το αιμάτινο μαργαριτάρι.
Όστρακο που κλείνει.
Στο ασφαλές κέλυφος
ερμητικά σφαλίζει
την ευάλωτη καρδιά του-
το αιμάτινο μαργαριτάρι.
Έχεις βρεθεί εκεί?
στις θωρακισμένες θυρίδες?
στα κίτρινα καταστήματα?
Άνθη απεχθή
που γέννησε η κρίση.
Πλησιάζεις απ έξω,
μα διστάζεις να μπεις.
Στη χούφτα σφίγγεις
τα παιδικά σου δαχτυλιδάκια.
Το βλέμμα κρατάς χαμηλά,
περιμένοντας να ζυγίσουν,
να εκτιμήσουν.
Θέλεις να τελειώνεις,
να τελειώνεις.
Φεύγεις με βήμα βιαστικό,
σαν να κανες μόλις
μια κακή πράξη.
Στον αργαλειό της κάθε μέρας
υφαίνω την κουρελού της ζωής μου.
Με ζήλο πασχίζω να ενώσω
κομμάτια παράταιρα
σ ένα μοναδικό πανί.
Καθώς υφαίνω,
περνάνε από τα μάτια μου εικόνες,
καβαλάρηδες βιαστικοί που φεύγουν.
Βρεφικές αγκαλιές,
μάτια γελαστά παιδιών,
και ωραίοι μαρμάρινοι ανδριάντες,
του έρωτα το μαυσωλείο.
Θάθελα νάχα την πανοπλία
που φορούν οι δυνατές.
Πίσω από μαύρα γυαλιά
κρυμμένα
υγρά μάτια.
Κάτω από μέικαπ
σκεπασμένη
η θλίψη.
Μέσα στη μόδα
καμουφλαρισμένη
η ψυχή.
Όμως με τίποτα δεν αλλάζω
το γυάλινο,
το διάφανο
εαυτό μου.
[14/5/2013]