Έχω καιρό να διηγηθώ καμιά ιστορία. Έτσι μαζεύτηκαν μερικές μικρές που σκέφτηκα να τις αραδιάσω εδώ όλες για να τις βγάλω από μέσα μου και να κλείσουν σιγά σιγά.
ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Καπνίζω πάνω από 30 χρόνια. Λίγο έλειψε ώστε η παγκόσμια καπνοβιομηχανία να έπρεπε να μου δώσει σύνταξη κι εφάπαξ. Έχω καπνίσει φορτηγά ολόκληρα, νταλίκες καπνού φορτωμένες μέχρι πάνω. Έχω απελευθερώσει τόνους διοξειδίου του άνθρακα και σύννεφα αιθάλης. Έχω μολύνει ένα μεγάλο κομμάτι του αττικού ουρανού ενώ έχω συμβάλλει τα μέγιστα στο βούλωμα των φρεατίων με πεταμένα αποτσίγαρα. Ευτυχώς δεν έχω βάλει πυρκαγιά και δεν έχω αρπάξει -ακόμα- φωτιά!
Το τσιγάρο ήταν αλληλένδετο με τη στάση της ζωής μου ή -καλύτερα- εγώ το είχα συνδέσει έτσι.Θεωρούσα πως ότι και να έκανα είχε αναφορά (σ)το τσιγάρο. Έφτιαχνα καφέ για να ξτυπνήσω και να έχω γεύση να καπνίσω. Έτρωγα και περίμενα την τελευταία μπουκιά για να κάνω ένα τσιγάρο. Φυσικά το να κοιμηθώ χωρίς καπνό και να ξυπνήσω ρέστος το πρωί, ούτε κουβέντα. Τις γιορτές βέβαια ψώνιζα καπνό απο πριν για να μην ξεμείνω.
Όμως, εδώ και πολύ καιρό έχω μπαφιάσει. Έχω ήδη πει “φτάνει”. Δεν βρίσκω πια καμιά ευχαρίστηση. Η αναπνοή μου χάλασε, τα δόντια μου χάλασαν, τα ρούχα μου μύριζαν. Ήταν σαν να κάπνιζα για να μπορώ να ζω ή -καλύτερα- ένιωθα σαν να ζούσα για να καπνίζω. Τσιγάρο πριν κοιμηθώ, τσιγάρο αφού ξυπνήσω, τσιγάρο για να χέσω και να κατουρήσω, τσιγάρο για την μπύρα, τον καφέ, την κάθε μαλακία, βαρέθηκα!
Έτσι λοιπόν βάλθηκα να βρω ένα τρόπο να πάψω να καπνίζω. Το ποδήλατο δεν στάθηκε ικανό να με σταματήσει. Μόλις ανέβαινα σε μια κορφή, μόλις τέλειωνα μια διαδρομή, ο νους μου ήταν να το γιορτάσω με τσιγάρο. Ακόμα κι όταν ανέβαινα λαχανιασμένος, περίμενα πως και πως να τελειώσει η ανηφόρα για να καπνίσω.
ΔΕΥΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Στο κέντρο της σημερινής Αγγλίας βρισκόταν κάποτε το βασίλειο της Μερκίας. Ήταν η αρχαία αγγλία κατά το ανάλογο της αρχαίας ελλάδας. Η Μερκία ήταν ένα από τα επτα βασίλεια της εποχής ενώ οι κάτοικοί της ονομαζόντουσαν Μερκιανοί, απόγονοι φυλών γερμανών Σαξόνων που εγκαταστάθηκαν κοντά στον Τάμεση.
Ο σημαντικότερος βασιλιάς της Μερκίας ήταν ο Όφα. Την περίοδο της βασιλείας του είχε συνεχείς επαφές με τον Καρλομάγνο ενώ έκανε την Μερκία κέντρο της Καθολικής εκκλησίας στην Αγγλία: έχτισε ναούς, κάστρα, εμπορικά κέντρα, έκοψε χρυσά νομίσματα. Μετά τον θάνατο του (796) άρχισε η πτώση της δύναμης της Μερκίας. Τελευταίος βασιλιάς της ανεξάρτητης Μερκίας ήταν ο Beornwulf μέχρι το 825 όπου έχασε μια καθοριστική μάχη από το κρατίδιο του Γουέσσεξ το οποίο πλέον τον διόριζε.
Σήμερα την Μερκία την θυμούνται λίγοι, οι περισσότεροι εξ’ αυτών είναι ποδηλάτες. Γιατί το 1946, λίγο μετά το τέλος του πολέμου, ο Tom Crowther και ο Lou Barker ίδρυσαν την Mercian Cycles στο Derby και ξεκίνησαν να κατασκευάζουν πλαίσια με βάση παραγγελίες από πελάτες στοχεύοντας στο custom, όπως άλλωστε συνεχίζουν και σήμερα. Το πιο χαρακτηριστικό τους τουριστικό πλαίσιο το ονόμαζαν “βασιλιάς της Μερκίας”, King of Mercia.
ΤΡΙΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Κάμποσα χρόνια πριν βρέθηκα στην Ιρλανδία. Έμεινα καμιά 15αριά μέρες στο Δουβλίνο και ομολογώ πως ενθουσιάστηκα. Δεν είδα τίποτα ιδιαίτερο, τίποτα εξωφρενικό. Αλλά ήταν εκείνες οι πλάκες στο πεζοδρόμιο με τους στίχους από τον Οδυσσέα του Τζέημς Τζόυς, τα μικρά καφέ, τη στρατοκάστερ που ‘ταν κρεμασμένη στην Rory Gallagher’s corner, το αναπάντεχο άγαλμα του Phil Lynott, τη Molly Malone και τόσα άλλα. Μα περισσότερο γούσταρα τους ίδιους τους ανθρώπους που ‘χουνε εκείνο το μεσογειακό ταπεραμέντο ανακατεμένο με την παγανιστική τους παράδοση που τους κάνει χαρούμενους και μοναδικούς. Φυσικά εκείνες τις μέρες κανένα άλλο υγρό δεν μπήκε ή βγήκε από το σώμα μου εκτός από Guinness!
Πέρασαν τα χρόνια και πάντα θυμάμαι την Ιρλανδία σαν να ‘ναι η χώρα καταγωγής μου. Κι όταν τύχει να γνωρίσω κάποιον που να μένει εκεί ή μου συμβεί κάτι που να με κάνει να ανατρέχω εκεί, τότε ναι, το θεωρώ σημάδι της τύχης.
ΤΕΤΑΡΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Τις κούρσες δεν τις αγάπησα ιδιαίτερα. Όχι πως δεν τις χάζευα αλλά ποτέ δεν με φαντάστηκα να ‘χω ένα κριάρι δικό μου. Για να πω την αλήθεια βέβαια, μια ζωή ολα τα ‘λεγα κουρσες και μιλούσα για τα αγωνιάρικα, τα race bikes όπως τα λένε έξω. Καλόβλεπα όμως που και που πολλά τουριστάδικα και cyclocross και βινταζ κι άλλα που τους βάζανε drops κι ήταν ποίηση. Αλλά, όπως και να ‘χει, ποτέ δεν πόθησα πολύ κάποιο από τα συνηθισμένα mercier και motobecane που μεγάλωνα μαζί τους, ίσως γιατί φαινόντουσαν πιο απόλυτα ή ίσως γιατί τότε ήταν μόδα. Πέρασαν όμως τα χρόνια και μου ‘μεινε ένα κενό. Ένα κενό που μόνο ατσάλια με περίεργες μούφες μπορούν να καλύψουν. Αλλά πάλι κοίταζα τα πιο χαλαρά, αυτά που σε ταξιδεύουν περισσότερο παρά σε τρέχουν. Ώσπου, τελείως τυχαία έπεσα πάνω σε αυτές τις λέξεις:
“Hello and welcome to my listing. Up for your inspection is this vintage King Of Mercia Frame. Mercian Cycles needs no introduction. This is the pinnacle of steel frame building. The company has been building bespoke steel bicycles in Derby since 1946. I bought the frame completely refurbished with every intention to enjoy it but my time is limited and haven't had the opportunity. The frame has never been mounted for use since the refurbishment. It has been finished in a lovely Apple Green metallic paint and is a sight to behold. The headset is Campagnolo Chorus and is also included. It has Campagnolo dropouts. The frame number on the base of the bottom bracket is 25991 indicating that it was the 259th frame built in 1991...“
ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
Το ‘χα αποφασίσει. Ήθελα να γυρίσω σελίδα, να κλείσω τις παλιές ιστορίες για να μπορέσω να ξαναρχίσω να γράφω καινούργιες. Όμως περίμενα να έρθει αυτό το γύρισμα της τύχης, αυτή η παράξενη βροχερή αλλά μαζί και καλοκαιρνή ημέρα, τότε που ξαφνικά στον τόπο της τρίτης μου ιστορίας ανακάλυψα ένα ευγενικά αφημένο όμορφο μουφάτο ταξιδιάρικο πλαίσιο, προερχόμενο από την δεύτερη ιστορία που έμελλε να με κάνει να ικανοποιήσω την επιθυμία που είχα από την τέταρτη ιστορία, κλείνοντας έτσι πανηγυρικά την πρώτη και πιο δύσκολη ιστορία της ζωής μου, ή τουλάχιστον κλείνοντάς την προσωρινά!
Στις τρεις παρά κάτι, εκείνο το μεσημέρι της Πέμπτης μέρας του Ιούνη, ήμουν καθισμένος στον υπολογιστή έχοντας στρίψει ένα ακόμα τσιγάρο που δεν είχα ακόμα ανάψει. Περίμενα ανυπόμονα την σωστή ώρα να “χτυπήσω”. Όσο τα δευτερόλεπτα μέτραγαν αντίστροφα, τόσο φοβόμουν μήπως όλο αυτό ήταν απλά κάτι που υπήρχε στο μυαλό μου και σε λίγο όλα θα επέστρεφαν ξανά στην πραγματικότητα.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά πάτησα το κουμπι. Ακριβώς στον σωστό χρόνο, με υπολογισμένο ακόμα και το lag για την απόσταση που τα δεδομένα μου έπρεπε να διατρέξουν και να κόψουν τελευταία το νήμα. Σηκώθηκα σε έξαλλη κατάσταση, έχοντας απίστευτη υπερένταση αλλά προσπαθώντας να διατηρήσω -όσο μπορούσα- την ψυχραιμία μου.
Άναψα το τελευταίο μου τσιγάρο καθώς μάζευα καπνό, χαρτάκια, φιλτράκια, αναπτήρα. Τράβηξα 5-6 βαθιές τζούρες και το ‘σβησα. Μετά σηκώθηκα και πέταξα όλο το τασάκι μαζί με ότι είχα μαζέψει λίγο πριν. Κάθισα στον υπολογιστή, πετάχτηκα στην Ιρλανδία, έφερα μπροστά μου το εγγλέζικο πράσινο King of Mercia κι έδωσα μια υπόσχεση: Μόλις το ντύσω και το κάνω ποδήλατο θα βγω μια βόλτα με αυτό και θα πάω να αγοράσω ένα σακκούλι καπνό. Τότε θα στρίψω ένα τσιγάρο και θα ξαναποφασίσω αν θέλω να το ανάψω ή όχι. Μέχρι τότε τίποτα.
Φυσικά, επειδή είμαι ρέστος και το μόνο που έχω είναι ένα πλαίσιο, θα μου πάρει τουλάχιστον ένα χρόνο μέχρι να το συμμαζέψω, ίσως πολύ παραπάνω. Αλλά πάλι νομίζω πως αξίζει! Τουλάχιστον μέχρι σήμερα έτσι παλεύω τον εθισμό μου στη νικοτίνη, κοιτάζοντάς το... [click]
KING OF MERCIA
Με τέτοιο πρόλογο και τέτοια ιστορία, ακόμα και νεροσωλήνα
να αγόραζες θα κοιτάζαμε σα χαζοί. Εξαιρετική εύρεση, εξαι-
ρετική κωλοφαρδία και σε εξαιρετική κατάσταση!
Αν θες μια γνώμη, όσο και να γουστάρω Campagnolo, αν έχει 126mm
άνοιγμα, ντύστο με Shimano να βάλεις κασετούλα και να είσαι
κυριλέ.
Αυτή η στιγμή όταν πατάς το bid now στα τελευταία δεύτερόλεπτα
είναι όλα τα λεφτά. Τρελή αδρεναλίνη και τσίτα.
Εκει με βλέπω, 126 ανοιγμα, shimano και μια χαρά.
Αλλά ακόμα είναι νωρίς. Θέλω να το σκεφτώ πιο ψύχραιμα και με υπομονή.
Αυτά τα τελευταία δευτερόλεπτα είναι μιλάμε όλα τα λεφτά!
Αν ποτέ το ξανακάνω θα βάλω παλμογράφο απο περιέργεια!
Φτιάξτο γρήγορα πριν προλάβει να ξανά χαλάσει η άσφαλτος στο δρόμο ( ξέρεις σε ποιον)..
Με γειές..
Ω, Θεέ μου! Ερωτεύτηκε! Μπράβο scrab μου! Πάντα τέτοια και με το καλό στο δρόμο...Τότε σε θέλω παλμογράφους!!!
ήσουν τυχερός που δεν είχε καμία 30ρια auto bids
είδες να ανεβαίνει ή τιμή του στο τέλος ?
απόλαυσε το , πολύ ωραίο χρώμα !
Καλά το χρώμα είναι γαμάτο λέμε..!! Είναι σαν τις χρυσόμυγες. Πολύ τύχη να το πετύχεις και σε τέτοιο σπάνιο χρώμα.
Να το σετάρεις με όλα μαύρα ή όλα άσπρα Scrablerako, για να μην αποσπά τίποτα την προσοχή από το χρώμα του πλαισίου.. Προτιμώ άσπρα γιατί έχει και άσπρο λογότυπο. Για φανταστείτε το με άσπρη σέλα, άσπρη ταινία, άσπρα λάστιχα και άσπρους τροχούς.. Πωωωω καύλα θα είναι..
( καλά έχω ξεφύγει από τώρα..
)
Shimano Sante ή Suntour Ole
Αλλά το άσπρο θα βρωμίσει, είναι ακριβές και πρακτικά
δεν είναι κάτι ιδιαίτερο σαν σειρές.
Άσπρα?!!!! Εμένα λέτε για άσπρα?
Δεν τ αντεχω τ ασπρα ΛΕΜΕ!!!
Καφέ μπρουκς, καφε ταινία κι ασημένια τα υπόλοιπα σαν ένα γνήσιο εγγλέζικο τουρερ (παραδειγμα). Αυτή είναι η γενικότερη γραμμή που θα πάρει.
Καλα τα λεει η Wicca.
Μιλαμε για τρελλο οφθαλμολουτρο!!!
Πολυ καλο ρε 'συ.
(Το 'ξερα οτι εισαι τριφυλλαρα!)
Και το οραμα σου σωστο το βρησκο.
Μια χαρα θα γινει.
Σε βλεπω να καταληγεις σε κατι τετοιο
ΥΓ: Αν θες, εχω εναν λαιμο Colnago.
Αλλο πραμα!!!
Θα του παει ταμαμ!
Και επειδη σε ΠΑΟ θα σου κοψω κατι απ
το λαιμοτην τιμηδε μπορούν τα ρομποτάκια να νικήσουν το πάθος και την αγάπη του ανθρώπου. Είναι καταδικασμένα να αποτύχουν μπροστά στο κλίκ του scrbler.
Καλορίζικο scrabler.
Ομολογώ ότι λιγάκι ζηλεύω...
Έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό.
Απλές οι ιστορίες αλλά το δέσιμο μεταξύ τους καταπληκτικό... και με ωραίες μορφές.
Ο σκελετός είναι απλά υπέροχος.
Επειδή όμως ζήλεψα πολύ, επέτρεψε μου να γίνω λίγο κακός και να σου θυμίσω 2 ακόμα ιστορίες σου...
http://www.podilates.gr/node/34214#comment-265217
Θα το έβλεπα επίσης με ένα moustache τιμόνι και reverse μανέτες.
Καλορίζικο και αναμένουμε με αγωνία.
Φίλε Vasscott, καλά έκανες και μου τα θύμισες αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με τον σκοπό της χρήσης αλλά τον σκοπό της κτήσης.
Ήμουν (είμαι) 30 χρόνια καπνιστής. Δεν μπορείς να φανταστείς πως νιώθω αυτό τον καιρό. Νεύρα, αδυναμία συγκέντρωσης, πόνους στην μέση, φουσκώματα στο στομάχι, αυπνίες φουλ κλπ. Έκοψα το τσιγάρο χωρίς να μου το κόψει ένας γιατρός. Ο οργανισμός μου τα 'χει παίξει. Ζω ένα mind game με αντίπαλο τον εαυτό μου. Χρειάστηκε λοιπόν να εφεύρω ένα βραβείο, κάτι που να με κάνει να το λαχταρώ και να μου δίνει κουράγιο. Επέλεξα τη λύση (ήταν και τύχη) να βρω αυτό το όμορφο πλαίσιο και να στοιχηματίσω με τον εαυτό μου.
Συνεχίζω να πιστεύω πως έχω ένα βασικό ποδήλατο που κατά την Vasscottεια θεωρία Ν=1 και απέκτησα +1 ακόμα για ειδικό σκοπό οπότε για κανα χρόνο θα 'χω δυό ποδήλατα (μετά βλέπουμε).
ΥΓ: Ένας λόγος παραπάνω είναι πως η Molly μου πλησιάζει την εφηβεία κι έπρεπε να της βρω ένα γαλαζοαίματο σύντροφο άμεσα γιατί την περιτριγυρίζουν πολλοί αλήτες και δεν ήθελα να μπλέξει!
Moustache, αναποδα north road κλπ, όλα περνούν από το μυαλό μου αλλά με βλέπω σε κάτι πιο κλασσικό και μάλλον drops να μου φύγει τ' απωθημένο! Θα δείξει με τον καιρό όμως.
diopan, θα πάθεις πλάκα όταν θα μου δώσει το λαιμο του ο ghandee και τον στρίψω με λίγη μονωτική ταινία! Σαν καινούργιο θα τον κάνω! Δεν ξέρω αν μετά μπορεί να μιλήσει βέβαια αλλά θα το αντιμετωπίσουμε κι αυτό!
Όλοι έτσι ξεκινάμε και βρίσκουμε διαφορετικές δικαιολογίες κάθε φορά, αλλά τελικά καταλήγουμε σωληνομανείς σαν τον γκάντι!
Εδώ άλλος άνοιξε ποδηλατάδικο λέει για να έχει δικαιολογία να έχει πολλά ποδήλατα χωρίς να τον κυνηγά η γυναίκα του.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ μαζί σου είμαι και χαίρομαι για σένα και που έκοψες το τσιγάρο και που έπεσες σε άλλη κατάχρηση!!!
...η ακομα;
αφότου ήρθε δεν είχα αλλού χώρο παρά μόνο στην... κρεβατοκάμαρα!
(είμαι σοβαρά γιατρέ μου?)
Επί τέλους παραδέξου ότι ερωτεύτηκες να τελειώνουμε...παλιοεγωϊστή άνθρωπε...δεν είναι ντροπή ο έρωτας άνθρωπέ μου...
Βγαλε απο το κρεββατι το σκελετο ΤΩΡΑ.
Μη συνηθισεις να κοιμασαι μαζι του, γιατι οταν δεθει και κυκλοφορησει, θα εχεις προβλημα.
...scrabler είσαι πραγματικά έμπνευση για εμένα.
Από τη στιγμή που διάβασα τις ιστορίες σου το μόνο που σκέφτομαι είναι να ξαναρχίσω το κάπνισμα για να το κόψω μετά και να έχω δικαιολογία να πάρω ένα τέτοιο σκελετό!!!
Δεν χρειάζεσαι δικαιολογίες πια, εσυ πλέον παίζεις σε άλλο επίπεδο!
(αφού το σκέφτηκα να στο 'δειχνα πιο πριν να το χτυπαγες εσυ για μενα να το 'χα σιγουράκι!)
Είσαι ο γνωστός Mr. Ebay-Fear 'n' Auction-Terror Vasscott. Δεν χρειάζεται να αρχίσεις το κάπνισμα. Οι πωλητές το αρχίζουν μόλις σε δουν!
Αυτο το υπογραφω και εγω. Ο vass ειναι γνωστος για δυο πραγματα. Για το πως κινειται στο e-bay (υπαρχουν φημες οτι πωλητες τον πληρωνουν για να απεχει) και για την σχεση του με την on-one (εκει εαν δεν παραγγειλει για μια εβδομαδα τον παιρνουν τηλεφωνο και ρωτανε "vass theleis kati na soy steiloyme???" (τα greeklish επειδη ειναι Αγγλοι). Εμπιστες πηγες λενε για αποθηκες στην free zone μονο για τα πραγματα του vass.
Για το θεμα του ποδηλατο στην κρεβατοκαμαρα εχει αναλυθει και αλλου. Ειναι φυσιολογικοτατο και φυσικη εξελιξη των πραγματων. Εχει αναφερθει το προβλημα του να σκεφτεις κατι (ενω χαλαρωνεις για υπνο) και εαν το ποδηλατο δεν ειναι στην κρεβατοκαμαρα να πρεπει να σηκωθεις,ντυθεις κτλ για να το επιβεβαιωσεις ενω εαν ειναι στην κρεβατοκαμαρα ...... Επισης θα συνιστουσα αντικατασταση του κομοδινου με bike stand και δυο συπταρια με σαμπρελες και αλλα τετοια ειδη πρωτης αναγκης.
Haltyaltyaltyall
...τι είναι προτιμότερο. Να σε βοηθήσω με κάποιο τρόπο να τελειώσεις το ποδήλατο που ονειρεύεσαι, ή να σου κλέβω τα πράγματα από το ταχυδρομείο για να μη μπεις ποτέ στο διλήμμα αν θα συνεχίσεις ή όχι το τσιγάρο.
Συγχαρητήρια πάντως για όλες τις επιλογές που έχεις κάνει.
Καλό ξεκίνημα στη νέα σου -ποδηλατική και όχι μόνο- ζωή! Αυτοί οι κλασικοί ατσάλινοι σκελετοί, όπως αυτό το R531, έχουν κάτι που δεν έχουν τα σύγχρονα υλικά: αίσθηση. Το ρούφηγμα του δρόμου, σταγόνα σταγόνα, πεταλιά πεταλιά. Δε χρειάζεται τρέλες, ντύσε το με κλασικά πράγματα, απλά και λειτουργικά, και κάθε φορά που θα το βγάζεις θα θες να το λιώνεις, να το καις, κάθε βόλτα θα σού ανοίγει παράθυρα στον κόσμο. Με τέτοια εργαλεία καταλαβαίνεις την έννοια ποδήλατο αλλιώς. Κι αυτό το χρειάζεσαι επίσης για να στηρίξει τη νέα σου καθαρή ανάσα. Καλό δρόμο φίλε, ή μάλλον καλούς δρόμους!
στη βολτα με το Mercier. Πιστευω οτι οχι μονο δε θα το αναψεις, αλλα μολις ξανοιχτεις στην θαλασσινη ασφαλτο με τον πρασινομουρη σου δε θα βρεις καν λογο να αγορασεις τη σακουλα καπνου.
Ειμαι 3 εβδομαδες στο οφ, σε νιωθω.
Εχω να προτεινω πασιφλορα για τις αυπνιες, βαθιες αναπνοες διαλογιστικου τυπου για κανα 10 λεπτο καθημερινα, τουλαχιστον για τις 3 πρωτες εβδομαδες.
Τιπ: οταν ερχεται ο πανικος μη βαζεις απαγορευτικα στον εαυτο σου,μιλα του, πες του οτι εισαι ελευθερος να καπνισεις αν θες, απλα επιλεγεις να μην το κανεις για τα επομενα 5-10 λεπτα, σηκω απο τη θεση σου, πηγαινε μια βολτα εξω, χαιδεψε τον Mercieroβαζελο, ονειρεψου τον να τσουλαει, και ο πανικος θα περασει.
Ολα περνανε!
Κρατα γερα scrabler, δεν εισαι μονος.
Φορα ενα ταμπελακι: "Μην ταϊζετε τον Scrabler"
ζωαρίστρια δεν ειναι mercier αλλά Mercian
Λέω να προσθέσεις στο στοίχημα σου να κάνεις και 5κ χλμ και μετα να αποφασίσεις αν θα το ξαναναψεις.
Πάντα αναρωτιόμουν γιατι δεν έχεις πάρει κούρσα ακόμα. . . και που ξέρεις ο χρόνος που θα το στήσεις μπορει να είναι πολύ λιγότερο από όσο λες.
Ρε συ Γιώργη,
έκανες τρομερή επιλογή.... αντάξια της Molly.
Πανέμορφο πλαίσιο... και κορυφαία σχόλια από όλους...
.
.
.
.
καλορίζικο και καλή δύναμη και με το άλλο σκέλος της ίστορίας.
ΑΞΙΖΕΙ ρε γαμώτο.....
οκ, ναι σιγουρα στους γνωστες οι διαφορες θα ειναι μεγιστης σημασιας. Mercian λοιπον, αν και αλλου ειναι η δικη μου εστιαση
Επειδή τον τελευταίο καιρό έχω γίνει εγωιστής, με έχετε χάσει από το φόρουμ (σιγά την απώλεια ρε κουμπάρε) και κάτι ακόμα που δεν θυμάμαι τώρα, θα σχολιάσω μόνο όσα με ενδιαφέρουν από τα παραπάνω.
Έβαλα 5 αστέρια στα 5.
Μου άρεσαν οι τίτλοι στο πράσινο φόντο.
Μου αρέσει το γράψιμο του Scrab κι ας μη τα διάβασα όλα (είπαμε, έχω γίνει εγωιστής).
Scrab, έχω καπνίσει κι εγώ τα άντερά μου, αλλά πρέπει να το κόψω το γ@μημένο. Ξέρω πως δεν σε νοιάζει, αλλά είναι πλέον σοβαρό θέμα υγείας. Τι είπες, ούτε αυτό σε νοιάζει; Καλά κάνεις ρε, γίνε κι εσύ εγωιστής σαν εμένα ;-)
Τόσα χρόνια οπαδός των U2 και δεν έχω αξιωθεί να πάω στην Ιρλανδία γμτ μου. Ζηλεύω, αλλά μη το κάνεις θέμα, (γ@μώ τον εγωισμό μου πια).
Α, κι αν δεν το διαβάσατε πιο πάνω, έβαλα 5 αστέρια στα 5.
Όταν έρχεται ο πανικός φάε ένα κομματάκι σοκολάτα. Τον κόβει ακαριαία. ( ένα κομματάκι όμως, γιατί θα πάρεις έτσι και αλλιώς κιλά- η ΙΟΝ γάλακτος είναι εξαιρετική).
εγω ετσι αρχισα το καπνισμα.
μονο που το "κομματκι"
μου ειπε να το κανω "τσιγαρακι".
εκτος και αν ομιλεις για αλλου ειδους σοκολατα
Ζωαρίστρια συμβουλή: δεν χρειάζεται να τη πέσεις στις σοκολάτες για να φύγει ο εθισμός του τσιγάρου. Πρώτον γιατί αντί να μοιάζεις με ποδηλάτισσα όπως τώρα, μετά από λιγο θα μοιάζεις με τη μις πίγκυ και δεύτερον γιατί το γλυκό φέρνει μια γλυκιά αίσθηση που ακριβώς τότε ο οργανισμός ζητά -σχεδόν εκλιπαρεί- για ένα τσιγαράκι. Ένας λόγος παραπάνω αν έχουν χαλάσει τα δόντια λόγω του τσιγάρου, όπως τα δικα μου, οπότε η σοκολάτα ΜΑΚΡΙΑ! Αν θέλετε να τρώτε κάτι να ξεχνιέστε τότε να προτιμάτε τα ξυνά όπως λεμονόπιτες και λεμονάδες πολλές. Η έντονη και ξυνή γεύση είναι αρκετή για να σας κρατήσει μακριά από το τσιγάρο (αρκεί να σας αρέσει).
Κι όπως βλέπεις φίλε Automation επιμένω και συνεχίζω. Και σου προτείνω να το βάλεις κι εσύ μπροστά. Γιατί είναι πράγματι ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ αλλά ακριβώς γι' αυτό είναι και ΟΜΟΡΦΟ. Δες το σαν μια μεγάλη ανηφόρα που πρέπει να ανέβεις με το ποδήλατο. Θα σου βγαίνει ο τάκος και γι' αυτό εσύ ειδικά πρέπει να το προσπαθήσεις και να το τελειώσεις! Όμως πρέπει πάλι εσύ πρώτα να βάλεις το τέλος, μην περιμένεις να στο πει ο γιατρός ή ο θεός. Αν βρεις και κάτι να έχεις σαν αντίπαλο δέος (σαν αυτό το πράσινο Mercian) τότε ακόμα καλύτερα!
Το R531 θα το βγάλω στο δρόμο όταν θα είναι εκείνο έτοιμο κι εγώ "καθαρός". Τότε θα 'χω βρει και την "ανάσα" να το απολαύσω. Μέχρι τότε κάνω υπομονή (χαζοκοιτάζοντας τίποτα βινταζιές) και υπόσχομαι λοιπόν δημόσια και κάτι ακόμα:
Όταν το βγάλω στο δρόμο θα περάσω μια βόλτα από όλους όσους έγραψαν εδώ!
(σχεδόν απ' όλους γιατί βραζιλία χλωμό το κόβω να φτάνω σε αυτή τη ζωή!)
Κοίτα να γίνεις ένας θεριακλής του ποδηλάτου και άσε τον θεό να περιμένει!
δεν ειμαι εγω,
Εγω τον πανικο τον ταιζω ακριβα μπιχλιμπιδια,μη ποδηλατικου τυπου
Φίλε Scrab, σε ευχαριστώ για τη συμβουλή σου και την αποδέχομαι.
Το είχα βάλει κάποτε, το κατάφερα κι ήταν τότε που πέρασα από το στάδιο της βόλτας στα πέριξ της γειτονιάς σε αυτή που περιλαμβάνει όλη την Αττική.
Επιτυχία για ένα χρόνο και μετά πλήρης αποτυχία. Ήρθε μετά και η κρίση, αποκτήσαμε άλλη μία εξαιρετική δικαιολογία για όλα τα στραβά μας και απόγινε το στραβό το κλίμα.
Κάθε βελτίωση που δεν γίνεται σωστά, καταλήγει σε επιστροφή στα ίδια.
...σκραμπλερ εμεις τα ειπαμε ηδη από το φατσοβιβλιο ,τωρα βεβαια εμπλεξες ασχημα γιατι τετοιο μοντελακι θελει και τα αναλογα "ρουχα" για να δειξει ,αρχισε να βαζεις στην ακρη τα λεφτα από τον καπνο ...και ένα πανεμορφο "σουινν βαρσιτυ" ιδιου χρωματος
Ειπα να γραψω να μην γραψω... ε... αφου η βραζιλια σου πεφτει κομματακι δυσκολο ελα απο μενα που ειναι πιο κοντα...
Καλοριζικο ρε Γιωργο , να το χαρεις με την ψυχη σου σου ευχομαι , και δεν συο κρυβω ζηλευω λιγακι...
Μη μασάς ρε συ.. Που να δεις εμένα που το έχω πάει on/ off τέσσερις φορές. με μεγαλύτερη διάρκεια τα 4 χρόνια.
Τελευταία έχω μπει σε άλλο τριπάκι ανωμαλίας. Υπάρχουν μέρες που καπνίζω και άλλες που δεν καπνίζω καθόλου.
Πάντως αυτό που έχει βοηθήσει πολύ είναι ότι το έχω ρίξει στα ποιοτικά καπνά, και αν ο καπνός δεν είναι σούπερ ντούπερ απέχω
Θεωρώ πάντως τον εαυτό μου το απόλυτο τζάνκι του καπνού, κατάπτυστο σκουπίδι της άκαπνης υφηλίου, αν και κάποιοι λένε ότι δεν μου πολύ φαίνεται.
Αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είμαι τέτοιο απαίσιο τζάνκι..
...γιατί είσαι κορίτσι αγαπητό και από...τζάνκι!
Καλά που βρίσκομαι, σε φόρουμ ποδηλατών ή στο πειρατικό του κάπταιν Τζίμυ;
Δε ντρέπεστε βρε παλιοφουγάρα.
Και μετά σού λένε υγιεινό σπορ η ποδηλασία.