Η αλέα με τη δρόσο.

Η αλέα με τη δρόσο.
(Μια αδέξια αναφορά στην θαυμαστή ιστορία Περηφάνειας και Προκατάληψης της Jane Austen).
Σε μια στροφή ξεπρόβαλαν ξάφνου μια αλέα με θεόρατες κι όλάνθιστες πικροδάφνες. Φυσούσε ένα ανεπαίσθητο αγέρι, αρκετό για να διασπείρει τα πολύχρωμα άνθη παντού. Ήρθαν στο στόμα της. Κόλησαν στα χείλη της. Με την ανάστροφη του χεριού της τα πέταξε πέρα. Για δες, σκέφτηκε. Τα άνθη δεν είναι πάντα ωραία. Κι αυτό, καθώς η μύτη και οι πνεύμονές της λιγώθηκαν από την ελαφρά παλιακή, αλλά εξαιρετικά έντονη μυρωδιά των ανθών.