Οικονομία

Αυτοκίνητα και πόλεις

του Πολ Μ. Σουίζι

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε, στην ολοκληρωμένή του μορφή, στην Monthly Review τον Απρίλιο του 1972. Σήμερα ανα-δημοσιεύουμε τα πιο σημαντικά του αποσπάσματα. Αντίθετα με την κυρίαρχη τάση να βλέπουμε την κυκλοφοριακή συμφόρηση ως ένα πρόβλημα για το οποίο αρμόδιο είναι το Υπουργείο Μεταφορών ή το ΥΠΕΧΩΔΕ, ο Sweezy αναλύει το κυκλοφοριακό πρόβλημα ως σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος που αγγίζει κάθε πτυχή της κοινωνίας. Γ.Β.

Η οικολογία είναι μια επιστήμη βαθιά αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική

Μια εισαγωγή στην οικολογική σκέψη του Andre Gorz, διαβάστε και το κείμενο Η Κοινωνική Ιδεολογία του Αυτοκινήτου

- Εσείς που ήσασταν “οικολόγος» πριν επινοηθεί ο όρος, πώς θα ορίζατε την οικολογία;

«Από όλους τους ορισμούς θα προτιμούσα τον λιγότερο επιστημονικό, εκείνον που βρίσκεται στις απαρχές του οικολογικού κινήματος και που λέει ότι οικολογία είναι η φροντίδα για το περιβάλλον ζωής ως καθοριστικό παράγοντα της ποιότητας ζωής και της ποιότητας ενός πολιτισμού. Οι πρώτες μεγάλες εκδηλώσεις αυτής της φροντίδας αναπτύχθηκαν στη Βόρεια Αμερική, έπειτα στην Ιαπωνία, μετά στη Γερμανία, από όπου κέρδισαν και την υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτές οι εκδηλώσεις πήραν τη μορφή κινημάτων διαμαρτυρίας – που συχνά κατεστάλησαν βίαια – ενάντια στον σφετερισμό του δημόσιου χώρου από τις μεγάλες βιομηχανίες, τα αεροδρόμια, τους αυτοκινητόδρομους, που έρχονταν να ανατρέψουν, να μπετονοποιήσουν, να ρυπάνουν και να καταστήσουν τεχνητό το λιγοστό “φυσικό” περιβάλλον που απέμενε. Η αντίσταση των κατοίκων σε αυτή την εισβολή στο περιβάλλον ζωής τους δεν ήταν μια απλή «υπεράσπιση της φύσης». Ήταν πάλη ενάντια στην κυριαρχία. Ενάντια στην καταστροφή ενός κοινού αγαθού από ιδιωτικές δυνάμεις υποστηριζόμενες από το κράτος, οι οποίες αρνούνταν το δικαίωμα των τοπικών πληθυσμών να επιλέγουν το δικό τους τρόπο για να συμβιώνουν, να παράγουν και να καταναλώνουν.

Η Κοινωνική Ιδεολογία του Αυτοκινήτου

η δικιά μας έρευνα για τις μετακινήσεις στην Αθήνα...

νομίζω έχει αναφερθεί και παλιότερα πως θα είχε νόημα να γράψουμε ο καθένας τις διαδρομές που κάνει καθημερινά με οποιοδήποτε μέσο και να καταθέσει τις παρατηρήσεις του από πλευράς χρόνου και ποιότητας μετακίνησης. Αυτό θα μπορούσε να μας δώσει χρήσιμα και χειροπιαστά συμπεράσματα για το ποιό είναι το γρηγορότερο και καταλληλότερο μέσο για κάθε διαδρομή, κάτι που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε στις αναλύσεις μας. Μια δικιά μας έρευνα δηλαδή για τις μετακινήσεις στην Αθήνα, από τη σκοπιά της βιώσιμης και ποιοτικής μετακίνησης.