Το ιστολόγιο του/της Automation

Έμμετρο, παραδοσιακό, οποιεσδήποτε παρεμβάσεις δεκτές

Στου δρόμου τα φαναράκια
κάθονται δυό αμαξάκια
έρμα παραπονεμένα
κι όλο κλαίνε τα καϋμένα

Γιατρέ μου, σε έχω πρήξει τελευταία. Είναι που έχω πολλές απορίες και δεν μου τις απαντά κανένας.
Οπότε κατάλαβα πως (και) για τις απορίες μου πρέπει να πληρώνω. Από αυτά που δεν έχω. Οπότε γράψε και τη σημερινή μας συζήτηση μαζί με τις προηγούμενες και θα έχεις να λαβαίνεις, διότι όπως ξέρεις έχω «πρόσωπο».
Εγώ γιατρέ μου έχω μία μανία με την ιστορία. Μου αρέσει. Και η φέτα μου αρέσει, αλλά δεν είναι το ίδιο. Με την ιστορία μαθαίνεις πράγματα. Καταλαβαίνεις πράγματα. Μπορεί να δεις τι συνέβαινε τότε και να καταλάβεις ΓΙΑΤΙ συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν σήμερα.

Αχ Κούλα μου, εγώ την Κηφισιά δεν την αλλάζω. Όχι μόνο για το πράσινο και τα μαγαζιά. Κυρίως γιατί δεν έχει ξένους. Εμένα με ξέρεις, δεν είμαι ρατσίστρια αλλά τους ξένους δεν τους μπορώ. Να ήταν τουλάχιστον λίγο πιο ανοικτοί στο χρώμα. Σαν τη Μάιρα που έχουμε στο σπίτι και προσέχει τη μικρή. Ξέρεις, τη Μάιρα από τις Φιλιππίνες. Πολύ καλή κοπέλα. Ξέρει και αγγλικά και μαθαίνει στη μικρή. Κι εγώ έχεις δει πόσο καλά της φέρομαι. Τα άπλυτά μου δεν τα αφήνω όπου κι όπου για να τα μαζεύει, στις άκρες των δωματίων μόνο για να τα βρίσκει εύκολα. Την είχαμε πάρει μαζί και διακοπές στο νησί με τον Τάκη. Εμείς κάναμε το μπάνιο μας κι εκείνη πρόσεχε τη μικρή. Έκανε κι εκείνη το μπάνιο της, τι έτσι θα την αφήναμε χωρίς μπάνιο;

Να 'μαι πάλι γιατρέ μου στην πολυθρόνα σου. Μου αρέσει η πολυθρόνα σου γιατί έχει ρόδες. Με συγχωρείς που σου τη σπάω ενίοτε και καθώς μου μιλάς απελευθερώνω τις ρόδες και αρχίζω και την πάω πέρα δώθε. Είναι, βλέπεις, τούτο το κόλλημά μου με το ποδήλατο που με κάνει να τσουλάω ό,τι βρω μπροστά μου που έχει ρόδες αλλά δεν έχει κινητήρα απολιθωμένων καυσίμων (fossil fuel).
Άσε όμως να σου πω τις σκέψεις μου πριν αρχίσεις να μου λες τις συμβουλές σου.