ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΟ ΠΟΥΛΙ
Αυτή η ιστορία με τα oνόματα πάει πολύ πίσω, στα χρόνια του δημοτικού σχολείου. Παλιά η συνήθεια να βγάζει δικά του ονόματα σε ανθρώπους που συναντούσε συχνά και του έκαναν κάποια εντύπωση. Μόνα τους έρχονταν τα ονόματα, χωρίς προσπάθεια.
Internal Monologue /πρωινό στο Χαλάνδρι
''Άραγε το βιβλιο θα είναι καλύτερο από την ταινία;'' αναρωτήθηκε, σφίγγοντας στην αγκαλιά της τη χάρτινη τσάντα του βιβλιοπωλείου. Βιαζόταν να βρεθεί στο σπίτι, να το ξεκινήσει, με τη λαχτάρα του βουλιμικού να βρεθεί μόνος με τη σοκολατίνα που κρατάει στο κουτάκι.
Μαθήματα Αγγλικών
Κι ενω το καλοκαίρι τσούλαγε προς το τέλος χωρίς κάτι να διαταράσσει την απραξία του, ήταν μόλις χτες που πήρα ένα ευγενικό e-μεηλ το οποίο έγραφε: “So sorry about my whining but a great big "thank you" for your understanding and the moral support. Take care and don't get caught whatever you do”.
Ποτέ δεν τα πήγα καλα με τα μεγάλα λόγια, ειδικά τα μεγάλα και βαριά "ευχαριστω", "παρακαλώ" και τα ρέστα, ήταν που έψαχνα και μια ευκαιρία οπότε πήρα το θαρρος να ξεσκονίσω τ' αγγλικά μου κι απάντησα: