Το ιστολόγιο του/της BookLuv

Όλοι τον έχουμε συναντήσει.
Είναι σπουδαίος καλλιτέχνης, μουσικός, ποιητής, συγγραφέας...Είναι καταξιωμένος επιστήμονας, τον εκτιμά η διεθνής κοινότητα, ώσπου μια μέρα βγαίνει στο φως μια σκοτεινή πλευρά του. μαζί με τα λαμπερά χαρίσματα συχνά συνυπάρχουν και ταπεινά, ειδεχθή ελαττώματα.
Εδώ χωρούν και αυτοί οι παράφοροι τύποι που κατοικούν στις σελίδες των βιβλίων, αλλά περπατούν και στο δρόμο δίπλα μας.Μέσα τους χαρίσματα και κουσούρια είναι άτσαλα ανακατωμένα, ένα φαγητό καμωμένο από μάγειρα ατζαμή. Η μια κουταλιά πεντανόστιμη, ευφραντική, στην άλλη ξέφυγε το κοκκινοπίπερο, καίει.

Όταν χάνεις το δρόμο,
εγώ κοιτάζω την πυξίδα.
Όταν λες ''κουράστηκα'',
σε τραβάω απ το χέρι
και περπατάμε.

Τη θλίψη σου αδειάζεις
στο ποτήρι που κρατάω.

Δεν το είχα προσέξει ποτέ πριν. Για πρώτη φορά το παρατήρησα περιμένοντας το λεωφορείο στη στάση. Καθώς στεκόμασταν πλάι πλάι, πιάσαμε φιλίες. Σιγοκουβεντιάζοντας, το δέντρο μου έδειξε τον κορμό του και τα μάτια του.
Τα δέντρα έχουν κάτι ρόζους στον κορμό, ίδια μάτια. Γύρω από δυο τέτοια μάτια, κάποιος σχεδίασε με μαρκαδόρο το πρόσωπο. Μια μορφή γυναικεία, σαν εκείνες τις αρχετυπικές στα χαρακτικά, και πιο κάτω μια ανδρική με γένεια.

Όταν ο Οδυσσέας κατέβηκε στον Άδη,
γύρω από ένα λάκκο μαζεύτηκαν
να πιουν από το αίμα της σπονδής,
πλήθος ψυχές των νεκρών.

Όταν η σκέψη κατέβηκε στην καρδιά,
γύρω από μια φωτιά μαζεύτηκαν,
μ ένα ποτήρι κρασί,
χαμένοι εραστές, αγαπημένοι

Ο Σίγμα, ο Κάπα, ο Πι,
δεν είχαν μεταξύ τους τίποτα να πουν.
Ωραίοι, διαφορετικοί, συμφιλιωμένοι.