Το ιστολόγιο του/της ofios

Ναι, δε λέω...καλή η απογευματινή βόλτα της Κυριακής, αλλά, επειδή είχα καιρό να βγω με παρέα νεοφώτιστων, θυμήθηκα το φοβερό άγχος μην τύχει και συμβεί κάτι που θα μπορούσα να τόχω προλάβει.
Βλέπεις, η κυκλοφοριακή αγωγή στην πράξη είναι εντελώς άλλη από εκείνη στα χαρτιά και στα blog...
Δεν μπορούσα να πιστέψω πως στο Θησείο κινδύνεψα από ποδηλάτη που μούκανε επανειλημμένα σφήνες μέσα στον κόσμο!
Αντιθέτως, το ζώο με το 4Χ4 που πέρασε απίστευτα ξυστά από τον καθρέφτη μου (ά, ναι, ξέχασα να σας πω για το καινούργιο μου πραγματικά πολύτιμο απόκτημα) , απλώς για να επιβεβαιώσει τον κανόνα, ήταν αναμενόμενο και έτυχε της ανάλογης διαδικασίας (κράξιμο και μπινελίκι με σκοπό να σταματήσει, αλλά, πονηρός ο βλάχος, δεν σταμάτησε).
Είπα ζώο και θυμήθηκα το άλλο ζώο που είχε παρκάρει τελείως πάνω στο πεζοδρόμιο στην περιοχή μου και του αφιέρωσα ένα αυγό στο παρμπρίζ, έτσι για το καλό.
Το χειρότερο, πιστεύω, που κάνουν οι νέοι ποδηλάτες είναι ότι, χώνονται στην οποιαδήποτε εσοχή βρουν στον δρόμο χωρίς να κρατάνε ευθεία πορεία και ουσιαστικά, χωρίς να διεκδικούν τον χώρο που τους ανήκει.
Μετά, θέλει πολύ συζήτηση για να τους πείσεις να μην ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια (γειά σου Κατερίνα...)
Επίσης, θέλει πάρα πάρα πάρα πολύ κουβέντα για να τους πείσεις να ανεβάσουν την σέλλα στο σωστό ύψος (καλημέρα, Μαρία...).
Τέλος, θέλει αρκετή εκπαίδευση για να μην ανοίγονται πολύ όταν περνάνε εμπόδια (hi, paintball-boy...)
Να μην παραλείψω να σημειώσω ότι, οι διαφορετικές προσωπικότητες είναι εξαιρετικό χρώμα στην παρέα. Υπάρχουν άτομα που το ποδήλατο τους πάει αφάνταστα, τους βλέπεις και λες πως ανέκαθεν ήταν πάνω στο ποδήλατο (γειά σας, Καλλιόπη...)
Το στυλ ή τόχεις ή δεν τόχεις, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, ψαρούκλα-ποδηλάτης δικαιούται να γυρνάει σπίτι της στις τρείς το πρωί...(ξανά γειά σας , Καλλιόπη...)
Υπάρχει τέλος, και το απίστευτο τέρας, η γυναίκα μου, που αν έκανε συχνότερα ποδήλατο θα με είχε εξαφανίσει.

Έλα, Μιχάλη, πούσαι...κάτσε ακινητος κάπου ρε, δεν έχει σήμα...έλα, ναι, τώρα σ' ακούω.
Άκου, μ@λ@κ@, γιατί σε πήρα και μετά θα πείς ότι είμαι και η πρώτη μούρη!
Λοιπόν, άκου άκρη που βρήκε ο παληός! Τί ήθελες να πάρεις του μικρού;.. Έλα μ΄ακούς; τί ήθελες να πάρεις του μικρού λέω, που πέρασε τάξη, ποδήλατο δεν ήθελες; ...
Μ@λ@κ@ μου, θα σε φτιάξω αγρίως !...ακούς, ρε, ή μιλάω στον αέρα...ααα, εντάξει!
Είναι εδώ στην ΕΒΓΑ που λές, ένα παλλικαράκι, ελαφρώς μούτρο, άνθρωπος που γυρνάει στην αγορά και ξέρει, λέμε καμμιά κουβεντούλα, πίνουμε και καμμιά μπυρίτσα στο πόδι και τί μου ξεφούρνισε, ρε μ@λ@κ@ !
Πιάσε γωνία , κάτσε κι ' άκου: υπάρχει στέκι, και γ@μώ τα στέκια , στο κέντρο της Αθήνας, που πάς και παίρνεις ό,τι ποδήλατο θες κοψοχρονιά ! έλα, μ' ακούς ... κάτσε ρε μ@λ@κ@ ακίνητος μη χέσω !... δεν έχει σήμα σου λέω !...δε φτάνει που σου βρήκα άκρη θα τα πω και δέκα φορές !
Το λοιπόν πάς από ' κει μιά Κυριακή πρωί και βολεύεσαι λουκουμάκι, με πόσα λες;....πες , ρε μ@λ@κ@, με πόσα κάνεις καρδιά να πεις ότι 'κονομάς ποδηλατάκι σένιο με τα φωτάκια του, τα καλαθάκια του, τα σέα και τα μέα του;....πόσα;;;;;.... τι, λε ρε μ@λ@κ@!!! ...έτσι θα έφτιαχνε ο παληός τον κολλητό του;;;...άκου, μ@λ@κ@ μου, άκου να φύγεις από τη μπαλκονόπορτα: με πενήντα, εβδομήντα άντε ογδόντα το πολύ ευρώπουλα έχεις γίνει!!!...ναι, ρε μ@λ@κ@, τι σου λέω τώρα!.... ποιός;...μαγαζί;....τι μαγαζί ρε Νιόνιο;;....καλά είσαι τελείως μ@λ@κ@ς ρε μ@λ@κ@;;;......στο δρόμο τα πουλάνε κάτι σκούροι όπως πουλάνε και τα σιντιά και τις τσάντες και τα βραχιόλια....ναι, ρε κλεψιμέϊκα είναι, τι ήθελες νάναι, με εγγύηση αντιπροσωπείας!... όχι ρε, τι ρημάδια λες, μιά χαρά είναι.......φρεσκοκλεμμένα.......ρε, σου λέω αγρατσούνιστα, πως λέμε αβάδιστα, ξέρεις εσύ, τόπιασες το υπονοούμενο, χαχαχαχα!!!

...είναι η μόνη μας ελπίδα γιατί τότε,
θα ακριβύνουν αρκετά είδη, άρα, θα πρέπει να αλλάξουμε στάση ως καταναλωτές και να ιεραρχήσουμε τις ανάγκες μας.
Θα μπούμε στο λεωφορείο και στο μετρό, θα σκεφτούμε λίγο παραπάνω δαπάνες ταξί, πάρκινγκ κ.λπ. , ίσως μάλιστα ψωνίσουμε τα απαραίτητα με περισσότερη προσοχή.
Θα σκεφτούμε ότι, το φραπεδάκι με 4 ΕΥΡΩ είναι μάλλον υπερτιμημένο, κοκακόλα με 3,5 ΕΥΡΩ και τοστ ζαμπόν-τυρί με 2 ΕΥΡΩ είναι σε τιμή καπνιστής μπριζόλας και ίσως, λέω ίσως, ετοιμάσουμε κάτι απ' το σπίτι να τσιμπήσουμε.
Θα ξανασκεφτούμε τα χρυσοκοστολογημένα, κατεψυγμένα μεζεδάκια και το σκουπιδόκρασο της γνωστής μεζεδοσυνοικίας και θα κατηφορίσουμε στις παραλίες να ψήσουμε λουκανικάκια αγκαλιά με δροσερές μπυρίτσες (προς 0,85 ΕΥΡΩ εκάστη).
Θα κρατήσουμε ένα ακόμη καλοκαίρι το παλιό παντελόνι, μιάς και ένα τζην στην βιτρίνα κοστίζει 80 ΕΥΡΩ.
Θα φορέσουμε και πάλι τα λίγο φθαρμένα παπούτσια γιατί τα πέδιλα της TIMBERLAND (...) κάνουν 85 ΕΥΡΩ (!!!).
Θα ανάψουμε λιγώτερο κλιματιστικό και θα σβήνουμε τους διακόπτες βγαίνοντας απ' το δωμάτιο μιάς και ο υπερμάνατζερ της ΔΕΗ Κος Αθανασόπουλος έδωσε (και αυτός) την εύκολη λύση των αυξήσεων.
Δεν θα αφήνουμε την βρύση να τρέχει, τουλάχιστον όχι στο φουλ.
Θα μιλάμε λιγώτερο στο κ&λοκινητό.
Θα καταδεχτούμε να πάμε για διακοπές στο χωριό, που λίγο-πολύ όλοι έχουμε από ένα τουλάχιστον.
Μπορεί να σκεφτούμε και το κάμπινγκ (οκτώ μέρες στο καλύτερο της Φοινικούντας πέρυσι 90 ΕΥΡΩ).
Θα γεμίσουμε πάρκα και άλση , έστω αυτά τα λίγα με πορτοκαλαδίτσες στο χέρι και κουλουράκια φτιαγμένα στο σπίτι. Θα το σκεφτούν παραπάνω όταν θα θελήσουν να το τσιμεντάρουν ή να το παραδώσουν στα "μαστόρια" (βλέπε βίλα Ζωγράφου σε άλλη θέση στο site).
Οι CAYENNέχοντες θα μας κυττάνε απορημένοι: "καλά, τι κάνουν τώρα τα ζώα...μέχρι χτές μας τα ακουμπάγανε αδιαμαρτύρητα και σήμερα άρχισαν και σκέφτονται;;;"

... ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων
http://cartoonazi.blogspot.com/2006/04/bicycle-utopia.html