Λογοτεχνία

Νύχτα που θάρθεις απόψε,
νύχτα με το στερνό μεγάλο φεγγάρι
τούτου του δύσκολου χρόνου,
μέμνησο τους λυπημένους σου!
Έσο οικτήρμων για τους κουρασμένους σου!
Χάρισε στα μαγεμένα μάτια που θα σε θωρούν
την πραγμάτωση στα όνειρά τους...
Χάραξε τους δρόμους των νέων τους ονείρων
και δώσε τους γλυκιά καρτερία
ως να 'ρθει το φεγγάρι ολόγιομο ξανά
κοντύτερα παρά ποτέ στις ψυχές τους
τις νέες πραγματώσεις για να φέρει αυτών,
αλλά κι άλλων ονείρων...
Νύχτα μ’ ολόγιομο φεγγάρι...
ονείρων νύχτα...
Αμήν!

Άνοιξε προσεκτικά ένα-ένα τα ντουλαπάκια της ψυχής της. Όλα τα φιλιά που είχε δώσει, τον τελευταίο ένα χρόνο ήταν εκεί, φυλαγμένα με τάξη. Κανένα δεν είχε χαθεί. Το είχε φροντίσει έτσι να είναι. Βαστούσε ένα απ’ αυτά τα βαθύ μπλε, μελαγχολικά σακουλάκια από βελούδο. Έλυσε το κορδόνι του κι άρχισε με τρεμάμενα χέρια να σηκώνει τα φιλιά του τελευταίου χρόνου και να τα εναποθέτει μέσα στο σακουλάκι. Αυτά τα φιλιά τα είχε δώσει με τη μέγιστη λαχτάρα στο Κενό. Κενό κυριολεκτικά. Λεπτεπίλεπτα φιλιά, γεμάτα αγάπη μακρυνή. Λαχτάρα της απύθμενης απόστασης.

Το χειρόγραφο του Jack Kerouac του βιβλίου του On the road, θα εκτίθεται στην Βρετανική Βιβλιοθήκη ως τις 27 Δεκέμβρη. Αν κάποιος ταξιδέψει ως εκεί, ας το απολαύσει και για όσους από μας δεν θα ταξιδέψουν.

Το βιβλίο γράφηκε σε τρεις βδομάδες με χρήση τεράστιων ποσοτήτων καφέ και σε πνευματική κατάσταση ξεσπάσματος μανίας. Για να μην αλλάζει το χαρτί στη γραφομηχανή του και για να μη διασπάται ο ρυθμός της συγγραφής, ούτε κι ο ειρμός της όμως, χρησιμοποίησε ρυζόχαρτο και κόλλησε τα φύλλα με ταινία, έτσι που σχηματίστηκε ένας κύλινδρος. Το έργο ολοκληρώθηκε τον Απρίλη 1951.

Πού πας καλοκαίρι φετινό;
Πού πήγαν’ όσα μου υποσχέθηκες τον ψεύτη σου τον Ιούνη;

Δεν ήρθες ποτέ Καλοκαίρι φετινό.
Καλοκαίρι αφερέγγυο.
Καλοκαίρι ανύπαρκτο και σκοτεινό.
Καλοκαίρι της κομμένης ανάσας.
Καλοκαίρι της πικρής αυτογνωσίας.
Καλοκαίρι της πτώσης και των βυθισμάτων.
Καλοκαίρι φρούδο.
Καλοκαίρι...
Καλοκαίρι...
Καλοκαίρι...